Edicto de Milán: Diferenzas entre revisións

Anteriormente, no ano [[311]], o emperador [[Galerio]] emitira na cidade un edicto coñecido como o [[Edicto de Tolerancia de Nicomedia]]. Nel concedíase indulxencia ós cristiáns, recoñecéndose a súa existencia legal e a liberdade para celebrar reunións e construír templos para o seu Deus, polo que a persecución dos mesmos finalizaría.

 

 

=== Desenvolvemento ===

O edicto ou constitución imperial foi aprobado entre outra serie de medidas tomadas en conxunto polos emperadores romanos de oriente e occidente en xuño de 313. No mesmo establecíase o seguinte:

 

 

"...que ós cristiáns e a tódolos demais se conceda libre facultade de seguir a relixión que a ben teñan; a fin de que quenquera que fose o nume divino e celestial poida ser propicio a nós e a tódolos que viven baixo o noso imperio. Así, pois, promulgamos con saudable e rectísimo criterio esta nosa vontade, para que a ningún se negue en absoluto a licenza de seguir ou elixir a observancia e relixión cristiá. Antes ben sexa lícito a cada un dedicar a súa alma a aquela relixión que estimar convirlle".|Copias das constitucións imperiais de Constantino e Licinio, traducidas do latín ó grego}}