Ernest Lawrence: Diferenzas entre revisións

A invención que lle reportou fama mundial partiu dun esbozo nun anaco de papel. Mentres estaba sentado na biblioteca unha tarde, Lawrence ollou un artigo e quedou intrigado ao ver un dos diagramas. A idea era producir as partículas de moi alta enerxía necesarias para a desintegración atómica mediante unha sucesión de "empuxóns" pequenos. Lawrence díxolles aos seus colegas que atopara un método para obter partículas de moi alta enerxía sen necesitar altas voltaxes.

 

 

O primeiro modelo de ciclotrón estaba feito de arame e cera, e probablemente custaba menos de 25$ en total. E funcionou: cando Lawrence aplicou 2.000 voltios de electricidade ao seu ciclotrón artesanal obtivo proxectís de 80.000 voltios. Mediante máquinas cada vez maiores, Lawrence foi capaz de proporcionar o equipamento necesario para os experimentos de física de altas enerxías. Ao redor deste dispositivo, Lawrence construíu o seu [[Lawrence Berkeley National Laboratory|laboratorio de radiación]], que sería un dos laboratorios máis avanzados no tocante á investigación en física. Recibiu a patente do ciclotrón en 1934, que concedeu á [[Research Corporation]]. En 1936 pasou a ser director do laboratorio de radiación da universidade, cargo que exercería ata a súa morte.

 

 

 

 

Tras a guerra, Lawrence fixo campañas a favor das subvencións estatais aos grandes proxectos científicos. Lawrence era un forte defensor da "''Gran ciencia''", que necesita de grandes máquinas e moito diñeiro.