Oríxenes: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
*Insano > insán. |
mSen resumo de edición |
||
Liña 11:
Contrario ao que afirman teosofistas como Geddes MacGregor (1978), Oríxenes era contrario á doutrina da [[reencarnación]]. Coñecedor do concepto a partir da filosofía grega, afirma que a transmigración "...é allea á Igrexa de Deus, non ensinada polos apóstolos, e non apoiada polas Escrituras" (comentario ao Evanxeo de Mateo, 13:1:46?53)
As teorías que se expuxeron posteriormente sobre os seus traballos foron motivo de controversias, en especial durante a [[Idade Media]]. Foi un afanoso combatente das teorías anti-cristiás de [[Celso]].
No seu Comentario sobre o Evanxeo de Xoán (libro II, capítulo II ),
{{Cita|Xa que nós que dicimos que o mundo visible está baixo o goberno do que creou todas as cousas, declare así que o Fillo non é máis forte que o Pai, senón inferior a El. E esta crenza que baseamos no refrán de Xesús mesmo, «o Pai que me enviou é maior que eu». E ningún de nós é tan insán para afirmar que o Fillo do home é o Señor sobre Deus.|Contra Celso libro VIII, 15}}
{{Cita|[...] E aínda que podamos chamalo "segundo" Deus (deuteros Theos), permítanos facerlles saber que polo termo "segundo Deus" non queremos dicir máis nada que unha virtude capaz da inclusión de todas outras virtudes, e unha razón capaz de conter toda a razón en absoluto que existe en todas as cousas [...]|Contra Celso Libro V, 39}}
Liña 17:
{{Cita|Deus «nin sequera participa do ser»: porque máis ben é participado que participa, sendo participado polos que posúen o Espírito de Deus. Así mesmo, o noso Salvador non participa da xustiza, senón que sendo a Xustiza, os que son xustos participan del. O que se refire ao ser require un longo discurso e non facilmente comprensible, particularmente o que se refire ao Ser no seu pleno sentido, que é inmóbil e incorpóreo. Habería que investigar se Divos «está máis aló do ser en dignidade e en poder» (Plat. Rep. 509b) facendo participar no ser a aqueles que o participan segundo o seu Logos, e ao mesmo Logos, ou ben se el mesmo é ser, aínda que se di invisible por natureza nas palabras que se refiren ao Salvador: «O cal é imaxe do Deus invisible» (Col 1, 15), onde a palabra «invisible» significa «incorpóreo». Habería que investigar tamén se o unixénito e primoxénito de toda criatura ha de ser chamado ser dos seres, idea das idas e principio, '''mentres que o seu Pai e Deus está máis aló de todo isto.'''|''Contra Celso'' libro VI, 64}}
Nesta cita móstrase a súa visión do Espírito Santo :
{{Cita|Se é verdade que mediante o Verbo «foron feitas todas as cousas» (cf. Jn 1, 3), hai que dicir que o [[Espírito Santo]] tamén veu ser mediante o Verbo? Supoño que se un apóiase no texto «mediante el foron feitas todas as cousas» e afirma que o Espírito é unha realidade derivada, verase forzado a admitir que o Espírito Santo veu ser a través do Verbo, sendo o Verbo anterior ao Espírito. Pola contra, se un négase a admitir que o Espírito Santo veña a ser a través de Cristo, séguese que haberá de dicir que o Espírito é inenxendrado... En canto a nós, estamos persuadidos de que hai realmente tres persoas (hypostaseis), Pai, Fillo e Espírito Santo; e cremos que só o Pai é inenxendrado; e propomos como proposición máis verdadeira e piadosa que todas as cousas viñeron existir a través do Verbo, e que de todas elas o Espírito Santo é a de dignidade máxima, '''sendo a primeira de todas as cousas que recibiron existencia de Deus a través de Xesucristo'''. E talvez é esta a razón pola que o Espírito Santo non recibe a apelación de Fillo de Deus: só o Fillo unixénito é fillo por natureza e orixe, mentres que o Espírito seguramente depende del, recibindo da súa persoa non só o ser' senón a sabedoría, a racionalidade, a xustiza e todas as outras propiedades que habemos de supor que posúe ao participar nas funcións do Fillo [...]|Comentario en Xoán libro II, 10}}
As ensinanzas de Oríxenes conteñen moitas especulacións sobre temas en que a [[Igrexa católica]] da súa época non se definiu. Algunhas das súas ideas especulativas, como a [[apocatástase]], foron consideradas erróneas á luz do desenvolvemento posterior da doutrina católica, que á súa vez aceptou a validez do resto da súa ensinanza.
| |||