Lingua escocesa: Diferenzas entre revisións

A calidade das consoantes indícase en parte coas [[vogal|vogais]] que as arrodean. As vogais clasifícanse como ''caol'' ("delgadas", ou sexa, ''e'' e ''i'') ou ''leathann'' ("anchas", ou sexa, ''a'', ''o'' e ''u''). A regra ortográfica é ''caol ri caol is leathann ri leathann'' ("delgada a delgada e ancha a ancha"). As consoantes delgadas [[palatalización|palatalízanse]], encantoen canto que as anchas [[velarización|velarízanse]]. Debido a esta regra ortográfica, un grupo consonántico interior débese rodear de vogais da mesma calidade para indicar a súa pronunciaciónpronuncia sen ambigüidade, dado que algunhas consoantes mudan a súa pronunciaciónpronuncia dependendo de se rodean con vogais anchas ou delgadas. Por exemplo, o ''t'' de ''slàinte'' ([slaːntʃə]) co ''t'' de ''bàta'' ([paːtə]). Esta regra non afecta a pronunciaciónpronuncia das vogais. Por exemplo, os plurais en gaélico fórmanse habitualmente co sufixo ''an'': ''bròg'', [proːk] ("zapato")/''brògan'', [proːkən] (zapatos). Mais, debido á regra ortográfico, o sufixo escríbese ''-ean'' (aínda que pronunciado igual) após unha consoante delgada, como en ''taigh'', [tʰɤj] ("casa")/''taighean'', [tʰɤjən] ("casas").