Manuel Domínguez Benavides: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións) m + imaxe |
Xas (conversa | contribucións) m obras |
||
Liña 11:
Cando rematou a guerra, exiliouse en [[México]], onde chegou no Ipanema en xullo de 1939. Alí foi profesor do Instituto Hispano-Mexicano Ruiz de Alarcón e militou no Grupo Jaime Vera do PSOE. Pouco antes do seu falecemento, pasouse ao [[PCE]]. Foi secretario de redacción da revista ''[[Reconquista de España]]'', desenvolvendo ademais unha incansábel labor como escritor, publicando varias novelas sobre episodios da guerra civil, entre elas, a máis coñecida, ''La Escuadra la mandan los cabos'', aparecida en [[1944]].
== Obras ==
Publicou cinco novelas, unha obra teatral, unha biografía e dúas reportaxes noveladas, ademais dun ensaio e un estudo histórico.
===Narrativa===
* ''Lamentación'', 1922.
* ''En lo más hondo'', 1923.
* ''Cándido, hijo de Cándido'', 1924.
* ''Un hombre de treinta años'', 1933.
* ''El último pirata del Mediterráneo'', 1934.
* ''La revolución fue así (Octubre rojo y negro)'', 1935.
* ''Curas y mendigos'', 1936.
* ''El crimen de Europa (Nuestra guerra)'', 1937.
* ''Galicia Mártir. Episodios del terror blanco en las provincias gallegas'', 1938 (co pseudónimo Hernán Quijano)
* ''Los nuevos profetas'', 1942.
* ''La escuadra la mandan los cabos'', 1944.
* ''Guerra y revolución en Cataluña, 1946.
* ''Soy del quinto regimiento'' (póstumo).
* ''La historia se hace en Madrid'' (póstumo).
===Teatro===
* ''El protagonista de la virtud'', 1928.
* ''El hombre, la mujer y el diablo''.
== Véxase tamén ==
| |||