Radiación de fondo cósmico de microondas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios using AWB |
ligazón. Universo é con maiúscula no DRAG |
||
Liña 19:
A radiación cósmica de fondo é a principal predición do modelo cosmolóxico do Big Bang. Ademais, a cosmoloxía inflacionista prevé que despois de preto de 10<sup>−37</sup> segundos despois do nacemento do universo este sufriu un crecemento exponencial que suavizou case todas as heteroxeneidades. A excepción é a causada pola falta de homoxeneidade nas flutuacións cuánticas no campo inflaton. Isto foi seguido por unha quebra de simetría, un tipo de transición de fase, que deu lugar ao establecemento da forzas fundamentais e as partículas elementais na súa forma actual. Despois de 10<sup>−6</sup> segundos, o universo inicial estaba composto dun plasma quente de fotóns, electróns e [[barión]]s. Os fotóns interactuaban constantemente co plasma a través do Efecto Compton. Como o universo estábase a se expandir, o arrefriamento adiabático provocado polo plasma fresco rematou tornándose favorable para que os electróns se combinasen con protóns formando átomos de hidróxeno. Esa recombinación aconteceu preto dos 3000 [[Kelvin|K]], cando o universo tiña aproximadamente 379.000 anos de idade. Isto é equivalente a un corremento ao vermello (redshift) de z = 1,088. Neste momento, os fotóns non interactúan con átomos electricamente neutros e a luz (os fotóns) comezou a viaxar libremente polo espazo, dando coma resultado a disociación da materia e da radiación.
A temperatura (a cor) dos fotóns continuou a diminuír dende entón, agora ata 2,725 [[Kelvin|K]], a temperatura segue a caer consonte o universo se expande. De acordo co modelo do Big Bang, a radiación do ceo medida mostrase nunha superficie esférica, chamada superficie de pasado estendido. Isto representa a colección de puntos no espazo nos que o evento de disociación está acreditado que ía ocorrer, fai menos de 400.000 anos despois do Big Bang. A [[idade do Universo|idade estimada do
A teoría do Big Bang suxire que a radiación cósmica de fondo enche todo o espazo observábel, e que a maioría da enerxía da radiación do universo está na radiación cósmica de fondo, que constitúe unha fracción de cerca de 6 × 10 <sup>−5</sup> da densidade total do
Dous dos maiores éxitos da teoría do Big Bang son as súas predicións do seu espectro case perfecto de [[corpo negro]] e a súa detallada predición das anisotropías (irregularidades) da radiación cósmica de fondo. A recente [[Wilkinson Microwave Anisotropy Probe]] (WMAP) mediu con precisión esas anisotropías través de todo o ceo ata escalas angulares de 0,2 graos. Estes datos poden ser usados para estimar os parámetros da norma -modelo Lambda- do Big Bang. Desta información, datos tales como a forma do Universo, poden obterse directamente da radiación cósmica de fondo, mentres que outros, como a constante de Hubble, son limitados e hai que inferilos doutras medidas.
| |||