Extinción en masa: Diferenzas entre revisións

 

== Efectos e recuperación ==

 

O peor evento, a [[extinción do Permiano-Triásico]], devastou a vida sobre a Terra e estímase que matou ao 90% das especies. A vida pareceu recuperarse rapidamente despois desta extinción, pero isto foi principalmente en forma de [[organismo pioneiro|organismos pioneiros]], como o rexo ''[[Lystrosaurus]]''. As investigacións máis recentes indican que os animais especializados que formaron ecosistemas complexos, con alta biodiversidade, redes tróficas complexas e unha variedade de nichos, tardaron máis tempo en recuperarse. Crese que esta longa recuperación se debeu a sucesivas ondas de extinción que impedían a recuperación, e tamén a estreses ambientais prolongados para os organismos, que continuaron ata o Triásico temperán. Investigacións recentes indican que a recuperación non empezou ata o inicio do Triásico medio, de 4 a 6&nbsp;Ma despois da extinción;<ref name="LehrmannRamezanBowring2006TimingOfRecovery">{{cite journal | title=Timing of recovery from the end-Permian extinction: Geochronologic and biostratigraphic constraints from south China | author=Lehrmann | journal=Geology |date=December 2006 | volume=34 | url=http://geology.geoscienceworld.org/cgi/content/abstract/34/12/1053 | pages=1053–1056 | doi=10.1130/G22827A.1 | issue=12 |bibcode = 2006Geo....34.1053L | author2=D.J. | author3=Ramezan | author4=J. | author5=Bowring | author6=S.A. | display-authors=6 | last7=Payne | first7=Jonathan L. | last8=Orchard | first8=Michael J. | last9=Hongmei | first9=Wang }}</ref> e algúns autores estiman que a recuperación non foi completa ata 30 Ma despois da extinción P-T, é dicir no Triásico tardío.<ref name="SahneyBenton2008RecoveryFromProfoundExtinction">{{cite journal | url=http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/275/1636/759 | author1=Sahney, S.|author2= Benton, M.J. |authorlink2= Michael Benton| year=2008 | title=Recovery from the most profound mass extinction of all time | journal=Proceedings of the Royal Society: Biological | doi=10.1098/rspb.2007.1370 | volume = 275 | pages = 759–65 | pmid=18198148 | issue=1636 | pmc=2596898}}</ref> Despois da extinción P-T, houbo un incremento na provincialización, na que as especies ocupaban áreas menores, quizais eliminando os propietarios dos nichos e establecendo a base para unha eventual rediversificación.<ref name="Sidor2013">{{cite journal | doi = 10.1073/pnas.1302323110 | title = Provincialization of terrestrial faunas following the end-Permian mass extinction | year = 2013 | last1 = Sidor | first1 = C. A. | last2 = Vilhena | first2 = D. A. | last3 = Angielczyk | first3 = K. D. | last4 = Huttenlocker | first4 = A. K. | last5 = Nesbitt | first5 = S. J. | last6 = Peecook | first6 = B. R. | last7 = Steyer | first7 = J. S. | last8 = Smith | first8 = R. M. H. | last9 = Tsuji | first9 = L. A. | journal = Proceedings of the National Academy of Sciences | volume = 110 | issue = 20 | pages = 8129–8133