Extinción en masa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 298:
Suxeriuse que os eventos anóxicos causaron ou contribuíron ás extincións do Ordovícico-Silúrico, do final do Devónico, do Perminao-Triásico e do Triásico-Xurásico, e tamén a varias extincións menores (como os eventos [[evento Ireviken|Ireviken]], [[evento Mulde|Mulde]], [[evento Lau|Lau]], [[recambio do Toarciano|Toarciano]] e Cenomaniano-Turoniano). Por outra parte, existen extensos depósitos de lousas negras desde mediados do Cretáceo, que indican eventos anóxicos, pero que non están asociados con extincións en masa.
 
Os cambios da [[biodispoñibilidade]] de [[elemento traza|elementos traza]] esenciais (en particular o [[selenio]]) ata chegar a mínimos potencialmente letais demostrouse que coincide con algúns eventos de extinción en masa e que probablemente contribuíu a eles, como polo menos en tres eventos nos océanos, écomo dicir,son aoos do final do Ordovícico, durante o Devónico medio e tardío, e aoo do final do Triásico. Durante os períodos de concentracións baixas de oxíxeno o [[selenato]] (Se<sup>6+</sup>), que é moi soluble, convértese en [[selenuro]] (Se<sup>2+</sup>), [[selenio|Se]] elemental e complexos de organo-selenio, que son moito menos solubles. A biodispoñibilidade do selenio durante estes eventos de extinción diminúe ao 1% da actual concentración oceánica, un nivel que é letal para moitos dos organismos existentes.<ref>{{cite journal|last1= Long|first1= J.|last2= Large|first2= R.R.|last3= Lee|first3= M.S.Y.|last4= Benton|first4= M.J.|last5= Danyushevsky|first5= L.V.|last6= Chiappe|first6= L.M.|last7= Halpin|first7= J.A.|last8= Cantrill|first8= D. & Lottermoser, B.|year= 2015|title= Severe Selenium depletion in the Phanerozoic oceans as a factor in three global mass extinction events|journal= Gondwana Research| doi= 10.1016/j.gr.2015.10.001}}</ref>
 
==== Emisións de sulfuro de hidróxeno dos océanos ====