Gerda Taro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Unhanova (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Unhanova (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 27:
Gerda Taro chamábase en realidade Gerta Pohorylle, e era filla de [[xudeu]]s polacos. A pesar das súas orixes burguesas, desde moi nova entrou a formar parte de movementos [[socialista]]s e obreiros. Por iso coa chegada dos [[nazismo|nazis]] ao poder, e tras sufrir unha detención, decidiu fuxir cunha amiga a [[París]].
 
En París coñeceu por casualidade a Ernest Andrei Friedman, un [[xudeu]] [[Húngaros|húngaro]] que tentaba gañar a vida como fotógrafo. Gerda e AndréAndrei fixéronse noivos e Andrei ensinoulle a Gerda os seus coñecementos de fotografía.
 
Como non lles ían ben as cousas e non recibían traballo, ocorréuselles unha curiosa idea. Inventarían un personaxe chamado ''[[Robert Capa]]'', que supostamente era un reputado fotógrafo chegado dos [[Estados Unidos]] para traballar en [[Europa]]. Como é tan famoso, vende as súas fotos a través dos seus representantes: Friedman e Pohorylle, ao triplo do prezo que un fotógrafo francés. Este truco funciona perfectamente e ao pouco tempo reciben moreas de encargos e por fin gañan diñeiro.
Liña 33:
=== Guerra Civil Española ===
[[Archivo:RepublicanWoman1936GTaro.jpg|thumb|left|Entrenamiento de una miliciana republicana fotografiado por Gerda Taro]]
En [[1936]] dá comienzocomenzo a [[Guerra Civil Española]], que marcaría decisivamente a ambos. Trasládanse a [[España]] para cubrir o conflito. Foron testemuñas de diferentes episodios da guerra, e realizaban reportaxes que logo eran publicados en revistas como ''Regards'' ou ''[[Vu (revista)|Vu]]''.
 
Ao principio a marca «Capa» era utilizada indistintamente por ambos fotógrafos. Logo produciuse certo distanciamento entre eles e AndreAndrei Friedman quedou co nome de «Robert Capa». Pouco antes de morrer ela comezaría a empregar a sinatura de «Photo Taro».{{Sfn|Arroyo Jiménez|Doménech Fabregat|2015|p=121}}
 
Do traballo de Gerda en solitario a súa reportaxe máis importante foi a da primeira fase da [[batalla de Brunete]]. Gerda foi testemuña do triunfo republicano nesta primeira fase da batalla. Esta reportaxe foi publicada en ''Regards'' o [[22 de xullo]] de [[1937]] e deulle a Gerda un gran prestixio.
Liña 42:
 
=== Falecemento===
Gerda Taro perdeu a vida nun accidente durante o repregamento do exército republicano. Gerda subiu se subió ao estribo do coche do [[Karol Świerczewski|xeneral Walter]] (membro das [[Brigadas Internacionais]]). Nun momento dado, uns avións inimigos voando a baixa altura fixeron que estalase o pánico no convoyconvoi e Gerda caeu ao chan, tras unha pequena elevación do terreo. Nese momento un tanque republicano entrou marcha atrás ao camiño saltando a elevación tras a que se atopaba Taro e caeu sobre ela.
 
A eiruga do tanque destripouna, polo que foi trasladada urxentemente ao hospital inglés de El Goloso de [[El Escorial]]. Alí morreu poucas horas despoidespois, na madrugada do [[26 de xullo]] de [[1937]], seis días antes de cumprir 27 anos. O seu corpo foi trasladado a París, onde recibiu todos os honores como unha heroína republicana. Os seus restos están enterrados na división 97 do [[Cemiterio do Père-Lachaise]],<ref>{{cita web |url=http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=14667333 |título=Gerda Taro |dataacceso=6 de marzo de 2013 |autor= |data=21 de xuño de 2006 |obra=FIndagrave.com |idioma=inglés |cita= }}</ref> en [[París]].
[[File:Dos soldados republicanos con un soldado en una camilla.JPG|thumb|''Dous soldados republicanos cun soldado nunha padiola'', Puerto de Navacerrada, [[ofensiva de Segovia|fronte de Segovia]], España, finais de maio-principios de xuño de 1937 (un dos negativos recuperados, fotografía de Gerda Taro. Descrición tomada de [http://web.archive.org/web/http://museum.icp.org/mexican_suitcase/castella/galeria_taro.html# ICP]).]]