Editorial Citania: Diferenzas entre revisións

A '''Editorial Citania''' foi unha editorial galega creada no [[exilio]], en [[Buenos Aires]] ([[Arxentina]]) fundada en [[1957]] polo artista gráfico e escritor galego [[Luís Seoane]] e por Diego Díaz Dorado (Centro Lucense). A eles uníronse Antonio Baltar (membro de [[AGUEA]]), Manuel María Varela e Perfecto López, que presidiría o directorio da editorial. No ano [[1959]], a actividade de Citania cesou, mais a pesar da súa brevidade tivo importancia na época polo seu esforzo no desenvolvemento e no coñecemento do acervo artístico-cultural de [[Galicia|Galiza]]. O nome fai referencia a un tipo de poboado fortificado castrexo (aínda que esta denominación está obsoleta), e o emblema, é un [[tríscele|trisquel]] celta. O fin de crear esta [[editorial]] era poder publicar aos escritores censurados e [[Exilio galego de 1936|exiliados]] e difundir solucións actuais sobre a situación socio-política, ecónomica e cultural de Galiza. Alén diso, Citania derivou do labor de compromiso coa realidade galega e co [[galeguismo]], coa reapropiación da [[memoria histórica]] e a rexeneración cultural e artística de Galiza.<ref>''[[Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada]]'', [[Grupo El Progreso|El Progreso]] - [[Diario de Pontevedra]]. Vol. XIV (dias-eme), p. 198: "Editorial Citania". ISBN 84-87804-15-2.</ref>

A Editorial Citania fundouse en 1957, coincidindo coa fin do labor de [[Luís Seoane|Seoane]] en [[Ediciones Galicia]] e nunha situación de afianzamento económico do artista. Nunha carta a [[Francisco Fernández del Riego]], Seoane explicaba que abundaban entre os accionistas xente pobre e que, ademais de traballar gratis, el mesmo invertera parte dos seus aforros. O certo é que a editorial non fóra creada con fins económicos máis lonxe de aumentar o capital inicial para garantir a súa supervivencia.<ref>{{Versaleta|Costa}} (2014) [http://www.memoria.fahce.unlp.edu.ar/trab_eventos/ev.7440/ev.7440.pdf "Luis Seoane y el arte de editar: Rescate de 'Botella al Mar'"] {{Cómpre páxina}}</ref> Na presentación de Citania no programa radiofónico [[Galicia Emigrante]], Seoane falaba das subscricións como principal modo de venda, aínda que o número de subscritos alcanzado será mínimo.

O proxecto da Editorial Citania, aínda que nace sen un programa definifido, tiña como propósito promover os autores galegos censurados no país e os exiliados na [[América do Sur|América]]. En plena posguerra, a editorial era unha  continuación do traballo de artistas, escritores e demais personaxes galegos que perseguían a rexeneración e desenvolvemento da cultura e arte da Galiza tras a [[Guerra civil española|Guerra Civil española]] mediante editoriais (Nova, Emecé, Alborada), programas de radio (Galicia Emigrante, A hora Iberoamericana), traballos xornalísticos etc. Tal e como o dicía Seoane, esta era unha obra ''"de divulgación cultural (...) para engrandecer o nome de Galicia nas repúblicas americanas." "Non se trata dunha empresa interesada en favorecer a este ou a outro núcleo partidista da colectivididade, a un ou a outro ideal. Trátase dunha empresa que non ten máis programa que o de facer coñecer entre propios e estranos o espíritu de Galicia".'' <ref>{{Versaleta|Gerhardt}} (2015). [http://revistas.ucm.es/index.php/MADR/article/viewFile/48569/4537 "Asociacionismo gallego y mercado del libro en la Buenos Aires del medio siglo: dos proyectos editoriales de Luís Seoane"]</ref>

Hoxe en día, con mesmo nome e similar obxectivo (a difusión da cultura e arte galegas en distintos ámbitos), a editorial lucense [[Citania Publicacións]]<ref>[http://www.citania.com/producto.13.php Citania Publicacións]</ref> publica e difunde libros e demais materiais gráficos en [[lingua galega]].

En Citania foron publicadas un total de 17 obras, oito en galego e once en castelán, as cales foron publicadas en cinco coleccións a excepción de Poemas para mi retorno, de [[Víctor Luis Molinari]] e Figurando recuerdos, de Luis Seoane. A colección “Martín Sarmiento” foi focada a cuestións económicas e xurídicas da Galiza; “Idacio”, ensaio; na colección “Mestre Mateo”, publicáronse obras de narrativa e teatro; “O Dolmen de Dombate” estaba destinada á temática cultural do país; a colección “Herba de Namorar” recollía a lírica.

Algunhas publicación que cabe resaltar son, ademais da reedición de ''[[A fiestra valdeira]]'', ''[[A esmorga (homónimos)|A esmorga]]'', de [[Eduardo Blanco Amor]], unha das novelas máis importantes da literatura galega hoxe en día; ''[[Non agardei por ninguén|Non Agardei por ninguén]]'', de [[Ramón de Venezuela Otero]], na que se relata a vida do guerrilleiro Gonzalo Ozores e que constitúe a primeira novela en galego sobre a [[Guerra civil española|Guerra Civil española]]; e ''Figurando recuerdos'', de [[Luís Seoane|Luis Seoane]], unha edición limitada que hoxe en día pode ser conseguida a través da [[Fundación Luis Seoane]] na [[A Coruña|Coruña]] e que recolle 24 ilustracións de Seoane para as portadas da revista [[Galicia Emigrante]].

* [[Ramón de Valenzuela]]: ''[[Non agardei por ninguén]]'' (1957)

* [[Rafael Dieste]]: [[A fiestra valdeira|A fiestra Valdeira]] (1958, 2ª ed.)

* [[Eduardo Blanco Amor]]: ''[[A esmorga (homónimos)|A esmorga]]'' (1959)