[[Ficheiro:Reh 00380.jpg|esquerda|miniatura|180px|Cría de corzocáparo.]]
No estado adulto, o corzocáparo ten unha altura na cruz de só 76 cm como máximomoito e un peso entre 15 e 30 quilos. Os machos presentan cornos pequenos de tres puntas que mudan caraá comezos do [[inverno]] e que volven medrar ata comezos da [[primavera]]. A pelaxe é dunha corcór castaña cunha lixeira tonalidade vermella en ámbolos dous sexos durante o [[veránvran]], adquirindo unha tonalidade cincenta no inverno, momento que aparece unha mancha branca no lombo. O ventre é dunha corcór máis clara que o lombo. Pola contra, os corciñoscapariños presentanapresentan un pelico avermellado con pintas brancas que actúan comocoma camuflaxe cocá seusúa contornocontorna. Os seus berros son semellantes ós ladridos dos cans.
O corzocáparo é un animal predominantemente forestal, e só sae aá campo aberto en contadas ocasións durante o veránvran parapra engadir algunhas herbas á súa dieta, baseada no consumo de follas de arbustosmatogueiras e árbores baixas, así como brotesgromos tenros. Adoita mostrarseamosarse activo cara oó solpor, e durante o día permanecefica agochado entre a vexetación.
As femias conviven con unhacunha ou dúas crías que tiveron no ano. O normal é que pasen agochadas a maior parte do tempo e a femia só acode a elas parapra lles darllesdar de mamar, aínda que vixíe dende as inmediacións. Non é raro que algunhas persoas, ó descubrir unha cría na espesuramatogueira, a consideren abandonadaabandoada e a leven. Este é probablemente o maior perigo ó que se enfrontan os corzoscáparos, pois rara vez se adaptan á domesticación e morren ós poucos días.
Pola súa partebanda os machos acostumanadoitan ser solitariossenlleiros ou vivir cunha femia e as súas crías. Na épocatempada de apareamento (inicios da primavera) vólvense fortemente territoriais e tratan de manter ós outros machos lonxe da súa área de influencia en todo momento, ó tempo que tratan de atraer ás femias parapra aparearsese aparearen con elas. O corzocáparo é un dos poucos [[ungulado]]s con implantación diferida, polo que a fecundación case nunca se produce no momentointre do apareamento, senón ás veces varios meses despois. De tódolos xeitos, o normal é que o alumbramentoalumeamento das crías (unha soa nas nais primeirizas, dous nos partos seguintes) se produza no mes de [[maio]].
O corzocáparo é unha especie cinexética en toda a-la súa distribución, sendo a súa caza unha actividade moi frecuente en toda Europa central e na [[Península Ibérica]]. En España abundaabonda especialmente na parte norte, e chega polo sur ata o [[mar de Alborán]]. Na provincia de [[Cádiz]] está en regresión pola perda de árbores.
