Antigo Réxime: Diferenzas entre revisións

Como mostraba o mapa do comezo, a situación espacial de Europa era dunha extraordinaria complexidade, que non eliminaron nin os [[Paz de Westfalia|tratados de Westfalia]] ([[Münster]] e [[Osnabrück]], 1648), nin os posteriores de [[Tratado de Utrecht|Utrecht e Rastadt]] (1714). O que si produciron foi unha clara modernización das relacións internacionais, nun sentido pragmático que esquecía as fantasías medievais (herdanza do [[Dominium mundi]]) e o fundamentalismo relixioso aínda vixentes no século XVI. En 1648 os [[Casa dos Austria|Habsburgo de Madrid]] resígnanse á independencia das [[Provincias Unidas]] e recoñecerán pouco despois a de [[Portugal]], pero seguen controlando debilmente [[Italia]] e [[Flandres]], ademais dun inmenso [[Colonización europea de América|imperio americano]] cuxa xestión é cada vez máis problemática. [[Polonia]] expándese ao leste e sur. A amenazadora proximidade do imperio turco continuará ata o [[Batalla de Viena|cerco de Viena]] de 1683. As [[Escandinavia|monarquías escandinavas]] seguen dominando o [[Báltico]], aínda que abandonarán os asuntos centroeuropeos aos esnaquizados [[Sacro Imperio Romano Xermánico|principados alemáns]], principais vítimas da [[Crise do século XVII]], entre cuxas ruínas destaca o nacente reino de [[Prusia]]; xa libres de calquera inxerencia do Emperador ([[Habsburgo|Habsburgo de Viena]]) que concentrará o seu interese nos seus estados patrimoniais de Austria. [[Francia]], cun [[Luís XIV de Francia|Luís XIV]] en minoría de idade que segue a guerra contra España á vez que sae dos seus problemas internos da [[Fronda]], controla temporalmente [[Guerra dels Segadors|Cataluña]] ata o [[tratado dos Pireneos]], que a dividirá. [[Inglaterra]], sumida na [[Guerra Civilcivil inglesa|Guerraguerra Civilcivil]], parece un pigmeo territorial que nin sequera controla [[Escocia]] ou [[Irlanda]] (teoricamente comparten a persoa do mesmo rei, e debátense na simultánea [[Guerraguerra dos tres reinos]]); pero será o xigante do futuro, ao saírse do modelo do Antigo Réxime.

En canto a como encaixar cada unha das pezas do resto deste crebacabezas europeo no concepto ''Antigo Réxime'', xa se advertía ao comezo que coa excepción de Francia, Portugal e España, para o resto de [[Europa]] o termo é pouco significativo: na dividida [[Italia]] pódese identificar co dominio dos Habsburgo (desde a [[batalla de Pavía]] ata a [[Unificación de Italia|Unificación]]). En [[Centroeuropa]], a descomposición do [[Sacro Imperio Romano Xermánico|Sacro Imperio]], o ascenso dos [[Habsburgo]], a [[Reforma Protestante]], a [[Guerraguerra dos Trinta Anos]], e o xurdimento de [[Prusia]] foron debuxando e desdebuxando un panorama que non se aclarou ata a [[unificación Alemá]], xa na [[Idade Contemporánea]] e con distintos criterios. Os [[países escandinavos]] desenvolveron monarquías nacionais desde a Idade Media, aínda que a definición da súa personalidade definitiva non chegou ata o século XX. A súa evolución económica e social foi en certo xeito similar á de Europa Occidental, intervindo nos procesos intelectuais clave (Renacemento, Reforma, Ilustración) e implicándose nos conflitos europeos, especialmente na [[Guerraguerra dos Trinta Anos]] en que foron decisivos. Polonia, non presenciará a formación da monarquía forte que intentou a [[dinastía Jogalia]], senón unha república nobiliaria (que xogou ata a política de Europa Occidental coa elección dun rei Valois). Nos [[Balcáns]] o dominio [[turco]] (desde a [[Caída de Constantinopla|toma de Constantinopla]] ata as [[Guerrasguerras Balcánicas]] de finais do XIX) e en [[Rusia]] a época [[tsar]]ista (de [[Iván o Terrible]] ata a [[Revolución Rusa de 1917]]) cobren a dimensión temporal, pero non a caracterización proposta: son vastos imperios que non poden medirse cos criterios da dinámica económica, social ou política do Antigo Réxime de Europa Occidental.