Guillerme Tell: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Ligazóns externas: Arranxos varios
Isili0n (conversa | contribucións)
*Rehusar > refusar, rexeitar.
Liña 4:
 
== A Lenda de Tell ==
Segundo as lendas, Tell era un habitante de [[Bürglen]] (pobo do cantón suizosuúzo de [[cantón de Uri|Uri]]), ballestero, famoso polo seu puntería, de finais do século XIII e principios do XIV. Naquela época, a [[Casa de Austria|Casa de Habsburgo]] habíase anexionado recientemente algúns cantones suizossuízos no seu intento de conseguir a contigüidad territorial entre as súas posesións no alto [[Rin]] e as do [[Rexión de Tirol|Tirol]].
 
Certo día no que Guillerme Tell, que ata entón non desenvolvera ningunha actividade política, pasaba pola praza maior de [[Altdorf, Uri|Altdorf]] acompañado polo seu fillo, rehusórefusou inclinarse en sinal de respecto ante o chapeu instalado na praza simbolizando ao soberano da [[Casa de Habsburgo]]. Ante tal mostra de rebeldía ante o seu lexítimo señor, o gobernador de Altdorf, [[Hermann Gessler]], presentado como un individuo colérico e sanguinario, detivo a Tell. Habendo chegado ás súas oídos noticia da súa fama como ballestero, obrigoulle a disparar a súa [[ballesta]] contra unha [[mazá]] colocada sobre a cabeza do seu propio fillo, o cal foi situado a 80 pasos de distancia. Si Tell acertaba, sería librado de calquera cargo. Si non o facía, sería condenado a matar.
 
Tell intentou en balde que Gessler cambiase o seu castigo, de modo que introduciu dúas frechas na súa ballesta, apuntou e grazas á súa habilidade como ballestero conseguiu acertar na mazá sen ferir ao seu fillo. Ao preguntarlle o gobernador pola razón da súa segunda frecha, Guillerme Tell contestoulle que estaba dirixida ao corazón do malvado gobernador no caso de que a primeira frecha ferise ao seu fillo. Enfurecido pola resposta, volveu detelo e mandou que o encarceraran no castelo de [[Küssnacht am Rigi|Küssnacht]]. No camiño ao castelo, a través do [[lago dos Catro Cantones]], estalou durante a travesía unha tormenta que a punto estaría de levar a pique á nave. Tell, desatado polos gardiáns para que puidese levalos a terra, fíxose co control do barco e logrou levalo á beira, salvando así a súa vida e a dos demais ocupantes da barca, entre os que se atopaba o propio Gessler. Apenas desembarcado, Guillerme Tell fuxiu, tendendo pouco despois unha emboscada ao gobernador e matándoo coa súa segunda frecha. Este feito marcaría o comezo da sublevación dos cantóns suízos de Uri, Schwyz e Unterwalden contra os Habsburgo, converténdose nun mito fundamental na loita de Suíza pola súa independencia.
Liña 13:
Ata máis dun século e medio despois de que tivesen lugar os feitos protagonizados por Guillerme Tell non empezaron a ser recollidos en crónicas e baladas transmitidas oralmente. Cara a [[1470]] aparecen as primeiras menciones en textos escritos suízos e coñécese a existencia dun drama en verso, en alemán, chamado ''Wilhem Tell'', que foi refundido en [[1545]] por [[Jacob Ruof]] ([[1500]]-[[1558]]). Con todo, a versión clásica do mito apareceu no ''Chronicon Helvetium'' de [[Aegidius Tschudi|Egidio Tschudi]], case 200 anos logo da época en que se supón que ocorreron os feitos relatados. Nesta crónica se datan os feitos protagonizados por Guillerme Tell en novembro de [[1307]], e a de [[1308]] como a da definitiva liberación de [[Suíza]].
 
Con todo, non hai ningunha proba contemporánea de que Tell nin Gessler existisen. É máis, existen abundantes lendas que, con outros personaxes e noutros paraxes, relatan unha proeza arquera parecida á de Tell. Por exemplo, o motivo do disparo contra a mazá atopa un episodio moi similar na ''Crónica dinamarquesa'' de [[Saxo Grammaticus]] (ao redor de 1200), así como nunha antiga balada inglesa de [[William of Cloudeslee]]. QuizáQuizais por iso, no [[século XVIII]] xurdiu unha corrente historiográfica que puxo en dúbida a existencia histórica do heroe, debido á falta de fontes históricas contemporáneas e á innegable raíz folclórica dalgúns elementos que adornan a lenda.
 
En calquera caso, o mito encádrase perfectamente no movemento da resistencia nacido entre os campesiños do cantón de Uri a partir de [[1278]], o cal se confederou cos de [[cantón de Schwyz|Schwyz]] e [[Unterwalden]], formando unha [[Liga Perpetua]] ([[1291]]) en contra dos Habsburgo. Este movemento transformouse deseguido nunha rebelión aberta contra os Habsburgo, que culminou coa vitoria das tropas dos tres cantóns sobre o duque [[Leopoldo de Habsburgo]] na [[batalla de Morgarten]] ([[1315]]). Os tres cantóns, predominantemente rurais e de fala alemá, formaron a [[Antiga Confederación Suíza|Confederación Helvética]], núcleo da [[Suíza]] actual.<ref>{{cita web|autor=Biografías y Vidas|título=Guillermo Tell|url=http://www.biografiasyvidas.com/biografia/t/tell.htm|dataacceso=5 de xullo de 2004}}</ref>