Philadelphia Eagles: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Adorian (conversa | contribucións)
Traducido da wikipedia en lingua inglesa (en:Philadelphia Eagles)
m Arranxos varios
Liña 47:
* '''[[Lincoln Financial Field]]''' (2003–Presente)
}}
Os '''Philadelphia Eagles''' son unha equipo profesional de [[fútbol americano]] con sede na cidade de [[Filadelfia]], [[Pensilvania]]. Os Eagles participan na [[National Football League]] (NFL) como membro da [[NFC East|División Leste]] da [[National Football Conference]] (NFC). A franquía posúe nas súas vitrinas tres títulos da NFL, tendo participado en dúas [[Super Bowl|Super Bowls]]s. A primeira delas foi en 1980, onde perderon 27–10 contra os [[Oakland Raiders]], e a segunda en 2004, onde saíron derrotados ante os [[New England Patriots]] por 24–21. Actualmente, son o único da NFC Leste que nunca gañou a Super Bowl. A franquía foi fundada en [[1933]] por un grupo liderado por Bert Bell tras a declaración de bancarrota dos Frankford Yellow Jackets.
 
Os seareiros dos Eagles están considerados como uns dos máis leais da NFL. Son permanentemente unha das tres franquías con maior media de asistencia ao estadio, tendo colgado o cartel de "non hai máis billetes" de forma continua desde 1999.<ref>{{cite web |last=Fox |first=Ashley |title=Fans always have Eagles' back |url=http://espn.go.com/nfl/playoffs/2013/story/_/id/10239020/philadelphia-eagles-fans-get-bad-rep-partly-due-their-fierce-loyalty-team |publisher=[[ESPN]] |date=January 4, 2014 |accessdate=September 14, 2015}}</ref><ref>{{cite web |last=Clark |first=Kevin |title=Game Changer: NFL Scrambles to Fill Seats |url=http://online.wsj.com/articles/SB10001424052702303561504577495083707417526 |work=[[The Wall Street Journal]] |date=July 2, 2012 |accessdate=September 14, 2015}}</ref> Nunha enquisa para ''[[Sports Illustrated]]'' entre 321 xogadores da NFL, os fans do Eagles foron escollidos como os máis intimidantes da competición.<ref>{{cite web |last=Smith |first=Howard |title=NFL Players Poll: Most Intimidating Fans |url=http://www.si.com/nfl/photos/2011/12/07nfl-players-poll-most-intimidating-fans-#1 |work=Sports Illustrated |date=December 7, 2011 |accessdate=September 14, 2015}}</ref> O equipo garda unha gran rivalidade cos [[New York Giants]], sendo considerada a máis antiga da NFC Esat e unha das máis antigas da NFL. De feito, está considerada pola NFL Network como maior rivalidade da historia da competición e, segundo [[ESPN]], unha das rivalidades máis feroces e coñecidas do fútbol americano.<ref>{{cite web |url=http://sports.espn.go.com/espn/print?id=3086647&type=Columnist&imagesPrint=off |title=Ranking the NFL's best rivalries: Where does Colts-Pats fit? |last=Chadiha |first=Jeffri |publisher=ESPN.com |date=October 31, 2007 |accessdate=April 12, 2008}}</ref> O equipo tamén garda unha rivalidade histórica cos [[Washington Redskins]] e os [[Dallas Cowboys]].
Liña 68:
Tras unha moi boa temporada 1961, ao ano seguinte chegaron malos tempos. Jerry Wolman, previa consulta co seu vello amigo Brandon Sturrock, comprou a franquía en 1963 aos "Happy Hundred", un grupo de inversores que foran donos do equipo desde 1949 até 1963, por 5.505.000 [[dólar estadounidense|dólares]] (cantidade actualmente equivalente a 42.621.864 dólares). Anos despois, en 1969, hai unha nova mudanza de propietario coa chegada de Leonard Tose, quen compra a franquía por 16.155.000 dólares (104.421.112 dólares actualmente), por entón récord para unha franquía deportiva profesional. O primeiro acto de Tose á fronte do equipo foi o de despedir ao adestrador Joe Kuharich, que levaba un decepcionante rexistro de 24 vitorial por 41 derrotas e 1 empate en cinco anos. En substitución de Kuharich, asinou ao ex-xogador do club Pete Retzlaff como director xeral e a Jerry Williams como adestrador. Coa fusión da NFL e a AFL en 1970, os Eagles foron colocados na [[NFC Leste]] cos seus arquirrivais [[New York Giants]], os [[Washington Redskins]] e os [[Dallas Cowboys]]. A súa rivalidade cos de [[Nova York]] é a máis antiga da NFC Leste, xa que se remonta até [[1993]], sendo aínda hoxe considerada como unha das rivalidades máis grandes da NFL.<ref>{{cite news |title=The Birds' Biggest Rival—In a division of fierce foes, the Giants have battled the Eagles as tough as anyone |date=17 de setembro de 2006 |first=Bob |last=Brookover |newspaper=Philadelphia Inquirer |page=D1}}</ref><ref>{{cite news |title=Eagles—Giants among top rivalries |date=6 de novembro de 2008 |first=Bob |last=Brookover |newspaper=Philadelphia Inquirer |page=D6}}</ref>
 
En 1976, Dick Vermeil foi contratado como adestrador dos Eagles procedente da UCLA (Universidade de California Os Ánxeles). O equipo de Fildelfia tan só conseguira entre 1962 e 1975 unha temporada con máis vitorias que derrotas. Con todo, da man de Vermeil e do quarterback [[Ron Jaworski]] o equipo se clasifica aos playoffs durante catro temporadas consecutivas a partir de 1978. O equipo de 1980 conseguiría gañar por primeira vez o título da NFC Leste. Na final polo título de conferencia tocaríalles xogar contra outro dos seus grandes rivais, os [[Dallas Cowboys]]. Finalmente, gañarían o partido por 20-7 e clasificaríanse para xogar a [[Super Bowl XV]], onde se terían que enfrontar aos [[Oakland Raiders]] no [[Louisiana Superdome]] de [[Nova Orleáns]]. Sería en última instancia o equipo [[California|californianocalifornia]]no quen se levaría o título tras vencer aos Eagles por 27-10. Ao ano seguinte, os Eagles foron eliminados na rolda wildcard dos playoffs polos Giants. Despois da decepcionante campaña de 1982, o adestrador Vermeil dimite do cargo alegando que estaba "queimado", sendo substituído polo seu coordinador defensivo Marion Campbell. En xaneiro de 1983, Tose anuncia que será a súa filla, Susan Fletcher, nese momento vicepresidenta do club, quen o sucedería no cargo chegado o día. Tan só un ano despois, comezaron a circular rumores de que Tose estaba a pensar en mover o equipo a [[Phoenix, Arizona|Phoenix]], [[Arizona]], por motivos económicos.
 
== Xogadores ==
Liña 127:
| 60|| [[Chuck Bednarik]]|| [[Center|C]]–[[Linebacker|LB]]||1949–1962 || style="border-right: 3px solid #004953"|1967 || 33|| [[Ollie Matson]]|| [[Running back|RB]] || 1964–1966 || 1972
|-
| 76|| [[Bob Brown]]|| [[Offensive tackle|OT]]||1964–1968 || style="border-right: 3px solid #004953"|2004 || 25|| [[Tommy McDonald|Tommy McDonald]]|| [[Wide receiver|WR]] || 1957–1963 || 1998
|-
| 80|| [[Cris Carter]]|| [[Wide receiver|WR]]||1987–1989 || style="border-right: 3px solid #004953"|2013 || 85|| [[Art Monk|James Arthur "Art" Monk]]|| [[Wide receiver|WR]] || 1995 || 2008
Liña 137:
| 86|| [[Bud Grant]]|| [[Wide receiver|WR]]–[[Defensive end|DE]]||1951–1952 || style="border-right: 3px solid #004953"|1994 || 11|| [[Norm Van Brocklin]]|| [[Quarterback|QB]] || 1958–1960 || 1971
|-
| 56|| [[Bill Hewitt|Bill Hewitt]]|| End-[[Fullback (gridiron football)|FB]]||1937–1939, 1943 || style="border-right: 3px solid #004953"|1971 || 15|| [[Steve Van Buren]]|| [[Halfback|HB]] || 1944–1951 || 1965
|-
| 87|| [[Claude Humphrey]]|| [[Defensive end|DE]]||1979–1981 || style="border-right: 3px solid #004953"|2014 || 92|| [[Reggie White]]|| [[Defensive end|DE]] || 1985–1992 || 2006
Liña 158:
| colspan="2"|[[Greasy Neale|Earle "Greasy" Neale]] || colspan="3"|Adestrador || colspan="3"|1941–1950 || colspan="2"|1969
|- align=center
| colspan="2"|[[Mike McCormack|Mike McCormack]] || colspan="3"|Adestrador || colspan="3"|1973–1975 || colspan="2"|1984
|}