Xeografía de Galicia: Diferenzas entre revisións

A costa galega conta con 1.195 quilómetros<ref>[http://conselleriamar.xunta.es/web/pesca/litoral Litoral], na web da Consellería de Pesca.</ref> e ten multitude de entrantes e saíntes e illas pequenas, e en xeral é escarpada ou con descensos pouco suaves e dunha elevada diversidade paisaxística e litolóxica. Altérnanse, pois, lugares con características diferentes, como [[Corrubedo]] nas Rías Baixas ou a [[Rasa Cantábrica]] na [[Mariña de Lugo]], a primeira un lugar de características dunares nunha costa de perfil baixo, e a segunda unha zona de deposición xeolóxica elevada sobre o seu nivel orixinal. Os dous puntos citados son exemplos de lugares que reciben moitas visitas debido ás súas características físicas e fermosura: alí se atopan respectivamente o [[Dunas de Corrubedo|Parque Dunar de Corrubedo]] e a [[Praiapraia de Augas Santas]] (tamén coñecida como [[Praiapraia das Catedrais]]).

As [[Rías Altas]] son as de [[Ría de Ribadeo|Ribadeo]], [[Ría de Foz|Foz]], [[Ría de Viveiro|Viveiro]], [[Ría do Barqueiro|Barqueiro]], no [[Marmar Cantábrico]] (é dicir, ó leste de [[Estaca de Bares]] como punto máis ó norte de Galicia), e [[Ría de Ortigueira|Ortigueira]], [[Ría de Cedeira|Cedeira]], [[Ría de Ferrol|Ferrol]], [[Ría de Betanzos|Betanzos]], [[Ría da Coruña|A Coruña]], [[Ría de Corme e Laxe|Corme e Laxe]] e [[Ría de Camariñas|Camariñas]]. Estas últimas rías, situadas ó oeste de Estaca de Bares son algunhas veces recollidas como [[Rías Medias]].

* [[Estaca de Bares]], que marca o punto máis ó norte de Galicia e a separación entre [[Océanoocéano Atlántico]] e [[Marmar Cantábrico]], entre as rías do Vicedo e Ortigueira.

Demograficamente, o interior galego está pouco poboado, e continúa a experimentar a emigración ás áreas urbanas litorais (antes a Madrid, Barcelona, Biscaia e Europa Occidental, e antes aínda a América, onde todos os españois aínda hoxe son chamados ''gallegos''), de xeito que se mantén a estrutura poboacional en pequenos núcleos, pequenas vilas e a poboación dispersa en [[aldea]]s, o que se reproduce na costa pero con características diferentes debido á moito maior densidade poboacional.

O aspecto orográfico que presenta Galicia no seu interior é de montañas baixas e romas, con multitude de ríos, estruturados como tributarios do [[Ríorío Miño]] no interior, e nas cuncas atlántica e cantábrica, ríos máis curtos (en particular os que van ó [[Marmar Cantábrico]]). As pendentes suaves ás veces ceden o paso a ladeiras escabrosas, como ocorre nos [[Canónscanóns do Sil]]. Noutras zonas aparecen amplos vales, se ben son minoritarios.

Existen moitos encoros para a produción de enerxía eléctrica, debido ó caudal, pendente e angostura, o que produce tamén o fenómeno dos 'canóns', como os célebres [[canóns do Sil]] (moitos deles aproveitados para encoros).

A montaña máis alta é [[Pena Trevinca]], cunha altura de 2124 m (no límite administrativo da Comunidadecomunidade Autónomaautónoma) en Ourense.

* [[Serra da Peneda]], [[Serraserra do Xurés]] e [[Serraserra do Larouco]] facendo fronteira entre Ourense e [[Portugal]], con montes como o Aguioncha (1240 m).