Charles Stewart Parnell: Diferenzas entre revisións

A estratexia de Parnell funcionou, e nas eleccións xerais de 1885 o nacionalismo irlandés, a través do IPP, logrou a histórica cifra de 86 deputados, o que aproveitou para intentar forzar a aceptación dun principio de parlamento para [[Dublín]]. APara tal efecto, apoiou primeiramente aos conservadores pero, tras a adopción por parte destes de medidas represivas contra os labregos irlandeses en xaneiro de 1886, decidiu cambiarse de bando e apoiar aos liberais de Gladstone. Os conservadores caeron e Gladstone aceptou o autogoberno. Porén, os unionistas irlandeses axiron contra esta decisión e fundaron o [[Partido Liberal Unionista]]. Os conservadores aproveitaron a conxuntura e, para debilitaren ao goberno liberal, posicionáronse en contra da decisión de Gladstone. Este presentou o 8 de abril a Primeira Lei para o Autogoberno Irlandés. Porén, os desacordos fixéronse oco no seo do partido Partido Liberal e nunha memorable sesión parlamentaria no mes de xuño a lei foi rexeitada por unha escasa diferenza de 30 votos (341 contra 311). O parlamento foi disolto e, en plena axitación política de todo o [[Reino Unido]] a causa do autogoberno da illa, foron convocadas novas eleccións, nas que a suma de conservadores e unionistas conseguirían a [[maioría absoluta]].