Revisión como estaba o 29 de xullo de 2016 ás 10:57 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Arranxos varios ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 21 de marzo de 2017 ás 11:31 editar desfacer Unhanova (conversa \| contribucións) 7.964 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 27: Dúas ideas son as que fundamentan naquel momento o desenvolvemento da nova forma de estudo lingüístico: en primeiro lugar, que ''o cambio das linguas se debe non só á vontade consciente dos homes, senón tamén a unha necesidade interna''. Os lingüistas da época distinguiron apara tal efecto dous tipos de relacións entre palabras análogas en dous momentos históricos determinados: o ''préstamo'' e a ''herdanza''; a primeira relación motivada por cambios conscientes e a segunda por cambios inconscientes ou ''internos'' á lingua. Neste sentido, a asunción de que unha palabra pode provir, por herdanza, dunha palabra diferente supuña admitir que existen causas naturais para o [[cambio lingüístico]]. Consecuencia importante desta idea é que a comparación entre linguas utiliza tamén as diferenzas para establece-lo parentesco. en segundo lugar, que ''o cambio lingüístico é regular e respecta a organización interna das linguas''. A aceptación da idea de que só se considera unha diferenza como cambio cando manteña certa regularidade no interior da linguaxe é esencial para a configuración da '''lingüística histórica''' como disciplina plenamente científica; substitúese, pois, o estudo chamado entón ''etimoloxía'', que consideraba cada palabra como un problema especial. A regularidade, polo contrario, implica que a diferenza entre dúas palabras análogas provén dalgún dos seus constituíntes e que en tódalas demais palabras onde aparece o mesmo constituínte está afectado polo mesmo cambio.

Lingüística diacrónica: Diferenzas entre revisións