|
| seguido por =
}}
'''''A pantasma da ópera'''''<ref>[http://galego.lavozdegalicia.es/noticia/ocioycultura/2014/05/05/fantasma-opera/0003_201405G5P26996.htm?piano_t=1 Título dunha das traducións a galego]</ref> (''Le Fantôme de l'Opéra'') ou ''O fantasma da ópera''<ref>[https://www.leoteca.es/libro/O-fantasma-da-opera/9788483022894 Título en galego nunha das traducións]</ref> é unha [[novela]] gótica de [[Gaston Leroux|Gastón Leroux]], publicada en marzo de 1910 (tras aparecer serializada en ''LleLe Gaulois''<ref>(en francés) [http://www.gaston-leroux.net/romans_nouvelles.htm «Romans et nouvelles.]</ref> de setembro de 1909 até xaneiro de 1910).<ref name="Shah2016">{{Cita publicación periódica|título=The Publication and Initial French Reception of Gaston Leroux's ''Le Fantôme de l'Opéra''|número=138|doi=10.1093/frebul/ktw004|volume=37}}</ref> Foi adaptada numerosas veces ao teatro e ao cinema.
A obra está inspirada en feitos reais e na novela ''Trilby'' de George du Maurier, e combina elementos de romance, terror, [[drama]], misterio e [[Traxedia|traxedia.]]. A historia trata dun ser misterioso que aterroriza a [[Ópera Garnier|Ópera de París]] para atraer a atención dunha nova vocalista á que ama.
[[Ficheiro:Paris_Opera_full_frontal_architecture,_May_2009.jpg|miniatura|250x250px|A [[Ópera Garnier|Ópera de París]].]]
== Argumento ==
A novela está ambientada no [[París]] do [[século XIX]], na [[Ópera Garnier]], un edificio luxoso e monumental construído sobre un lago subterráneo entre [[1857]] e [[1874|1874.]]. Os empregados afirman que a ópera está encantada por unha [[pantasma]] misteriosa que provoca moitos accidentes. A ''pantasma da ópera'' chantaxea aosos dous xerentes da ópera para que lle paguen 20 000 [[Franco francés|francos]] ao mes e lle reserven unha cabina privada para os concertos, xa que el compón todas as óperas que se presentan aí ou fai arranxos musicais.
Mentres, a nova diva Christine Daaé (aparentemente inspirada na diva sueca Christina Nilsson) que cre estar guiada por un Anxo de Música supostamente enviado polo seu pai, chega a un éxito repentino no escenario en canto substitúe áa até entón prima donna Carlotta, que tivo que ser substituída dúas veces porque caeu nunha estraña enfermidade.
Nesta versión da historia, Carlotta é substituída debido a que Erik, a pantasma, deixa caer un pano de gran tamaño sobre Carlotta e fai que abandone a presentación desa noite. Christine gaña o corazón do público, incluíndo o do seu amor de infancia, o vizconde Raoul de Chagny.
A pantasma sente celos da relación de Christine con Raoul, e convídaa a visitalo no seu mundo so o edificio. Ela acepta, e abaixo nas [[Catacumba|catacumbascatacumba]]s descobre que o seu anxo é en realidade un xenio musical deforme que leva unha [[Careta|máscara]] para ocultar a súa face aberrante. Ela berra de terror ao contemplar o seu rostro verdadeiro, e a pantasma encérraa no seu fogar, aceptando ceibala só cando ela prometa que volverá visitalo pola súa propia [[vontade]].
Christine está dividida entre o amor do novo e encantador vizconde Raoul, e a súa fascinación coa misteriosamente fermosa música da pantasma. Cando ela dásese dá de conta de que o seu anxo é o mesmo pantasma da ópera responsábel de accidentes e asasinatos, ela e Raoul deciden casar en segredo e escapar de París, fóra do alcance da pantasma.
A pantasma descobre o seu plan, e durante a interpretación de Christine como Marguerite na ópera ''[[Faust (ópera)|FaustoFaust]]'' de Charles Gounod, deixa a ópera ás escuras e secuéstraa en pleno escenario. Abaixo, no fogar da pantasma, ten lugar a última confrontación, entre a pantasma, Christine e Raoul. Alí Christine decidirá que facer; se salvar a Raoul dándolle un bico á pantasma da ópera ou non darlle o bico e que Raoul morra afogado.
Alí Christine decidirá que facer; si salvar a Raoul dándolle un bico á pantasma da ópera ou non darlle o bico e que Raoul morra afogado.
== Notas ==
| 