Historia do islam: Diferenzas entre revisións

A terceira área de expansión foi [[Exipto]], onde os árabes conseguiron unha conquista rapidísima. Utmán relanzou a expansión cara ao [[Jurasán]] iranio, cara ao norte de [[África]], e ata por mar, pois hai unha primeira expedición a [[Chipre]] ([[649]]), utlizando medios navais sirios, pero axiña se acadaron os primeiros límites ou fronteiras: [[Asia Central]], o [[Cáucaso]], o[[ Taurus]] e o deserto da [[Cirenaica.]]

A estas vitorias contribuíu a actitude dos invadidos e a situación interna dos antigos imperios, pois había un esgotamento común de bizantinos e persas. A capitulación negocia semellaba preferíbel á resistencia a ultranza. Influíu, tamén, a superioridade militar dos invasores, que utilizaba a mobilidade fronte a procedementos estáticos de defensa. Non había un afán de proselitismo intenso, e os conversos acudían á comunidade islámica na situación inferior de clientes ([[mawali]]) dalgunha tribo árabe. As poboacións sometidas, mentres non islamizasen, continuaban co seu anterior réxime administrativo e tributario, e os seus notábeis colaboraban cos árabes para mantelo.