Ollo composto: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
arranxiño
Miguelferig (conversa | contribucións)
m detalles de lingua
Liña 8:
| url = http://www.suss-microoptics.com/downloads/Publications/Miniaturized_Imaging_Systems.pdf|formato=PDF| doi = 10.1016/S0167-9317(03)00102-3| título = Miniaturized imaging systems| ano = 2003| autor1 = Völkel, R.| autor2 = Eisner, M.| autor3 = Weible, K. J.|url=http://web.archive.org/web/http://www.suss-microoptics.com/downloads/Publications/Miniaturized_Imaging_Systems.pdf|data=19 de novembro de 2015|dataacceso = 17 de marzo de 2017}}</ref>
 
Os ollos compostos encóntranse principalmente nos [[insectos]], e están formados por moitas facetas simples xhamadas [[omatidio]]s, que dan unha imaxenimaxe en mosaico, non imaxes múltiplas, como ás veces se cre.<ref>{{cita publicación | url=http://astromania.deyave.com/saladelectura/Elojocompuestodelosinsectos.pdf |autor=G. Adrian Horridge |título=El ojo compuesto de los insectos |publicación=Revista Investigación y Ciencia |número=12 | ano=1977 |dataacceso=17 de marzo de 2017}}</ref> Cada omatidio consiste nunha lente e un [[rabdoma]], o cal está composto por grupos de [[célula]]s receptoras visuales ([[rabdómeros]]) dispostas en paralelo ou lixeiramente xiradas.
 
En insectos e crustáceos o ollo composto dos adultos desenvólvese nunha sección da cabeza diferente da rexión en que as [[larva]]s teñen o seu ollo medio. Os novos omatidios vanse engadindo en fileiras semicirculares na parte de atrás do ollo durante a primeira etapa do desenvolvemento do ollo. Isto fai que os omatidos sexan cadrados, pero despois, durante o desenvolvemento, se vólvense hexagonais.<ref name=Harzsch2006>{{cita web | apelido1 = Harzsch | nome1 = S. | apelido2 = Hafner | nome2 = G. | ano = 2006 | título = Evolution of eye development in arthropods: Phylogenetic aspects | publicación = Arthropod Structure & Development | volume = 35 | issue = 4 | páxinas = 319–340| doi = 10.1016/j.asd.2006.08.009 | url = http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1467803906000570 | pmid = 18089079}}</ref>
Liña 18:
=== Percepción do movemento===
 
O ollo composto é excelente na percepción do movemento. Se un obxecto cruza o campo visual, os omatidios préndense ou apáganse alternativamente. Por este "efecto palpebral" os insectos responden mellor a obxectos en movemento que aos que permanecen estacionarios. As abellas, por ejemploexemplo, visitan con preferencia [[flor|es]] movidas polo vento.<ref name=eye>{{cita publicación|título=Compound Eye |publicación=Biology pages |url=http://www.biology-pages.info/C/CompoundEye.html}}</ref>
 
=== Resolución óptica e sensibilidade ===
Liña 31:
Na abella doméstica catro das células visuais de cada omatidio responden optimamente á luz amarela-verdosa (544 nm); dúas responden á luz azul (344 nm) e as dúas restantes responden á luz ultravioleta (344 nm).
 
Este sistema permite que as abellas distingan as cores incluíndo a luz ultravioleta, pero non a vermella. Os estudos comportamentais confirman eito. A visión ultravioleta das abellas sérvelles para encontrar [[pole]] e [[néctar]] en certas flores que teñen [[Guía de néctar|guías de néctar]] que estosestes insectos poden ver auínda que sexan invisíbeis para os humanos.
 
As ''[[Danaus plexippus]]'' (boloretas monarca) usan luz ultravioleta para a orientación na súa longa [[migración animal|migración]] de máis de 4 000 Km.<ref name=eye>{{cita publicación|título=Compound Eye |publicación=Biology pages |url=http://www.biology-pages.info/C/CompoundEye.html}}</ref>
Liña 37:
== Os dous tipos básicos de ollos compostos ==
* O ollo de aposición, que se pode dividir en dous grupos. o típico ollo de aposición ten unha lente que enfoca a luz proveñente dunha dirección sobre o rabdómero, mentres que a luz provenñnte doutras direccións se absorbe nas paredes escuras do omatidio. O outro tipo de ollo de aposición encóntrase na [[Orde (bioloxía)|orde]] dos ''[[Strepsiptera]]'', na cal cada lente forma unha imaxe, e as imexes combínanse no [[cerebro]]; este ollo chámase ollo de superposición neuronal ou ollo esquizocroal composto.
* O segundo tipo chámase ollo de superposición. Divídese en tres subtipos: superposición refractante, superposición reflectante e superposición parabólica. O ollo de superposición refractante ten unha abertura entre a lente e o rabdómero e non ten parede; cada lente reflicte a luz nun ángulo igual ao ángulo que a recibe, e o resultado é a formación da imaxe na metade do raio do ollo, onde está situadas as testas dos rabdómeros; este tipo de ollo encóntrase normalmente en insectos nocturnos. Nos ollos compostos de superposición parabólica, que se encontran en artrópodos como as [[Ephemeroptera|efémeras]], cada faceta da superficie do ollo contén unha superficie parabólica que recibe a luz dun reflector e a enfoca sobre unha matriz de sensores. Os crustáceos de corpo longo, como gambas, lagostiños e lagostas, son os únicos que teñen ojos de superposición reflectante, que tamén teñen unha oberturaabertura pero, en lugar de lentes, utilizan diedros de espellos.
 
Hai algunhas excepcións dos casos anteriores. Algúns insectos teñen o que se denomina un ollo composto de lente simple, que é un caso intermedio entre o ollo composto de superposición e o ollo de lente simple, que se encontra nos animais de [[ollo simple|ollos simples]].
 
O corpo de ''[[Ophiocoma wendtii]]'', unha [[especie]] de [[equinodermos|ofiuroideo]], está cuberto de omatidios, convertindoconvertendo toda a súas pel nun ollo composto.
 
== Notas ==