Sedán: Diferenzas entre revisións

Na terminoloxía histórica, un sedán ten un marco ao redor das xanelas das portas, mentres que un hardtop ten o vidro da porta sen marco. Un verdadeiro deseño dun sedán hardtop tampouco conta con ningún piar "B" central para soportar o teito detrás das portas dianteiras.<ref>{{Cita libro|title=Collision repair and refinishing: a foundation course for technicians |first=Alfred |last=Thomas |first2=Michael |last2=Jund |page=164 |publisher=Cengage Learning |year=2009 |isbn=978-1-4018-8994-4 |url=http://books.google.com/books?id=Hj4w-gPIT_kC&pg=PA164&dq=Hardtop+automobile+style |accessdate=28 February 2013}}</ref> Este estilo da carrozaría sen piares ofrece unha maior visibilidade.<ref>{{Cita publicación periódica|url= http://books.google.com/books?id=uOEDAAAAMBAJ&pg=PA116&dq=%22Hardtop+sedan%22+style |title=Rambler has everything new - even a hardtop wagon |journal=Popular Mechanics |year=1956 |pages=116–117 |volume=105 |issue=1 |accessdate=28 February 2013}}</ref> Pero, requíre un reforzo adicional debaixo da carrocería para lograr unha maior rixidez estructuralestrutural. O deseño ríxido pode considerarse por separado é dicir, un vehículo pode ser chamado simplemente un hardtop de catro portas, ou pode ser chamado un sedán hardtop. Durante os anos 1960 e 1970, os sedáns hardtop eran vendidos como ''sedáns deportivos'' por varios fabricantes americanos e estaban entre os estilos de carrozaría máis vendidos. Durante a década de 1980, os fabricantes de automóbiles nos EE.UU. centraronse na eliminación de peso e o aumento da forza, e os seus novos sedáns de catro portas con piares B foron chamados ''pillared hardtops'' ou ''pillared sedans''. O termo ''sedán deportivo'' usouse desde entón para outros usos. En Xapón, o deseño de teito duro utilízouse para varios tipos de sedán de luxo durante a década de 1990.