Alma: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 6:
Etimoloxicamente a palabra do latín ''anima'' usábase para designar o principio polo cal os seres animados estaban dotados de [[movemento]] propio. Nese sentido orixinario tanto os animais coma o [[ser humano]] estarían dotados de alma no [[cristianismo]]. Os avances na [[fisioloxía]] e [[neuroloxía]] permitiron recoñecer que os seres animados obedecen ao mesmo tipo de principios físicos que os obxectos inanimados, ao mesmo tempo que poden desenvolver actividades diferentes destes, como a nutrición, o crecemento, e a reprodución.
As [[mitoloxía]]s dos pobos e logo as [[relixión]]s en case todas as culturas teñen a crenza de que o ser humano está dotado dunha ou varias partes espirituais, diferentes do [[corpo]], distinguindo nelas a alma, o espírito e en certos casos máis nocións. No cristianismo, as ánimas son as almas dos mortos que non foron nin ao ceo, nin ao [[paraíso]], son almas perdidas ou que andan polo [[purgatorio]]. En moitas crenzas populares os [[pantasma]]s son almas de mortos que volven a visitar aos vivos. Noutras relixións a alma pode despois da morte [[reencarnación|reencarnarse]] noutro corpo humano, animal ou vexetal, segundo a
Dende [[Platón]], que consideraba a alma como a parte
En certos casos a [[psicoloxía]], a [[psicanálise]] e a [[literatura]] teñen autores que tamén danlle consideración a existencia da alma como elemento da
Na actualidade o termo "alma" é usado, fundamentalmente, polos ideólogos [[Relixión|relixiosos]]{{Cómpre referencia}}.
Liña 38:
* A ''rúaj'' que é "vento" "[[espírito]]" en hebreo, en relación coa antropoloxía é o ''alento [de vida] ' alento da divindade mesma: cando Xeová inspirou sobre o home o seu sopro de Vida (Xénese 2:7), este converteuse en ser vivente. O home vive mentres Xeová non retira o seu ''rúaj''. (Xob 27,3). O termo marca fortemente a relación entre criatura e creador, a dependencia absoluta dela cara El. A ''Ruaj'' recibe outros sensos na Biblia segundo os contextos.
* A ''néfesch'' (נמהש) significa "pescozo", "gorxa" (2 Samuel 16:14), "o que respira" (Xob 41:13, 20, 21). Néfesch vén dunha raíz que significa "respirar", e nun senso literal se podería traducir como "un ''respirador''". Exactamente a mesma expresión hebrea que se emprega para a creación animal, a saber ''néfesch jaiyáh'' (ánima vivente), aplícase a [[Adán]] cando se di que despois de que Deus formara ó home do po da terra e soprase no seu nariz o sopro de vida, "o home ''pasou a ser'' ánima vivente" (Xénese 2:7.). Nas instrucións que Deus lle deu ó home despois de crealo, empregou de novo o termo néfesch para facer referencia á creación animal: "Todo o ''que se move sobre a terra'' que ten vida como ánima [literalmente, no que hai ánima vivente (néfesch)]" (Xénese 1:30.). Por veces a verba né•fesch emprégase para expresar ''o desexo'' do individuo, que o enche e despois o empurra a acadar a súa meta. Proverbios 13:2 fala sobre os que tratan con aleivosía que 'a súa propia ''ánima é violencia'' ' é dicir, que son partidarios acérrimos da violencia, e chegan a ser en realidade a violencia personificada de xeito que ten que ver tamén coa ''interacción entre '''mente e personalidade''' activa'' dun individuo, a saber: "a vida" (1 Samuel 26:21).
* O ''basar'' (carne) é un concepto que non se
== A alma na filosofía occidental ==
Liña 49:
Así se forma unha unidade substancial (composta de materia e forma). Alma e corpo non son separables no vivente.
A alma é definida tamén polo
Aristóteles sinala, finalmente, que poderían darse operacións da alma que non dependesen de corpo algún.
| |||