Teoría de grafos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Arranxos |
|||
Liña 1:
{{enuso}}
{{Imaxe múltiple|dirección=vertical|ancho=200|foto3=Dodecahedral graph.neato.svg|foto1=Fish graph.svg|foto2=Dart graph.svg|texto=
A '''teoría dos grafos''' é unha rama das [[matemáticas]] e as [[ciencias da computación]] que estuda as propiedades dos [[grafo]]s. Formalmente, un grafo <math>G=(V,E)</math> é unha parella ordenada na que <math>V</math> é un conxunto non baleiro de vértices e <math>E</math> é un conxunto de arestas. <math>E</math> consta de pares non ordenados de vértices, tales que se {<math>{x,y}</math>}<math>\in E</math> dise entón que <math>x</math> e <math>y</math> son adxacentes; no grafo represéntase mediante unha liña non orientada que une os devanditos vértices. Se o grafo é dirixido chámase ''digrafo'', denótase <math>D</math> e entón o par <math>(x,y)</math> é un par ordenado, e represéntase cunha frecha que vai de <math>x</math> a <math>y</math>, e dise que <math>(x,y)\in A</math>.<ref>{{Cita libro|apelidos1=Godsil|nome1=Chris|apelidos2=Royle|nome2=Gordon|título=Algebraic Graph Theory|data=2001|editorial=Springer|lugar=Nova York|lingua=en}}</ref>
A teoría de grafos ten os seus fundamentos
== Historia ==
Liña 78 ⟶ 15:
En 1857, [[Arthur Cayley]] estudou e resolveu o problema de enumeración dos [[Isomería|isómeros]], compostos químicos con idéntica composición (fórmula) pero diferente [[estrutura molecular]]. Para iso representou cada [[Composto químico|composto]], nese caso [[Hidrocarburo|hidrocarburos saturados]] C<sub>n</sub>H<sub>2n+2</sub>, mediante un grafo onde os vértices representan [[átomo]]s e as arestas a existencia de [[Enlace químico|enlaces químicos]].
O
O primeiro libro sobre teoría de grafos foi escrito por [[Dénes Kőnig]] e publicado en 1936.<ref>{{cita libro|apelidos=Tutte|nome=W.T.|ligazón-autor=W. T. Tutte|título=Graph Theory|editorial=Cambridge University Press|year=2001|isbn=978-0-521-79489-3|páxina=30|url=http://books.google.com/books?id=uTGhooU37h4C&pg=PA30}}.</ref>
Liña 85 ⟶ 22:
Grazas á teoría de grafos pódense resolver diversos problemas por exemplo a síntese de circuítos secuenciais, contadores ou sistemas de apertura. Utilízase para diferentes áreas por exemplo, debuxo computacional, en todas as áreas da enxeñaría.
Os grafos utilízanse tamén para modelar traxectos como o dunha liña de autobús a través das rúas dunha cidade, no que se poden obter camiños óptimos para o traxecto aplicando diversos [[
Para a administración de proxectos,
A teoría dos grafos tamén serviu de inspiración para as ciencias sociais, en especial para desenvolver un concepto non metafórico de [[rede social]] que substitúe os nodos polos actores sociais e verifica a posición, centralidade e importancia de cada actor dentro da rede. Esta medida permite cuantificar e abstraer relacións complexas, de xeito que a estrutura social pode representarse graficamente. Por exemplo, unha rede social pode representar a estrutura de poder dentro dunha sociedade ao identificar os vínculos (arestas), a súa dirección e intensidade e dá idea da maneira en que o poder se transmite e a quen.
|