Sexo anal: Diferenzas entre revisións

{{cita|A postura máis usada para a muller, neste goce, é deitarse boca abaixo, no bordo da cama, coas nádegas ben separadas, a cabeza o máis baixo posíbel. O lascivo, tras ter desfrutado un instante coa perspectiva do belo cu que se lle ofrece, tras habelo palmeado, palpado, aás veces incluso lategado, beliscado e mordido, humedece coa súa boca o lindo olliño que vai perforar, e prepara a introdución coa punta da súa lingua; molla así mesmo o seu aparato con saliva ou con pomada e preséntao suavemente ao burato que vai afuracar; cunha man lévao, coa outra separa as nádegas do goce; cando sente o seu membro penetrar, é preciso que empuxe con ardor, tendo moito coidado de non perder terreo; aás veces a muller sofre logo, se é nova e xoven; pero sen miramento algún para cos dolores que pronto van a converterse en praceres, o fodedor debe empuxar con vivacidade o seu carallo gradualmente, até que por fin acade a meta, é dicir, até que o pelo de seu aparato frete exactamente os bordos do ano do obxecto ao que encula. Que prosiga entón o seu camiño con rapidez: todas as espiñas están xa colleitas; só fican as rosas. Para acabar de metamorfosear en pracer os restos de dor que o seu obxecto aínda experimenta, se é un mozo que lle colla o carallo e se llo menee; que acaricie o clítoris se é unha moza; as titilacións do pracer que provoca cando encolle prodixiosamente o ano da paciente, redobrarán os praceres do axente que, colmado de gusto e de voluptuosidade, disparará pronto ao fondo do cu do seu goce un esperma tan abundante como espeso, que provocarán tan lúbricos detalles|''Filosofía do tocador'', Marqués de Sade}}