Revisión como estaba o 4 de febreiro de 2017 ás 12:11 editar Beninho (conversa \| contribucións) 70.099 edicións m →‎Anos 2000 ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 3 de marzo de 2017 ás 10:54 editar desfacer Banjo (conversa \| contribucións) 110.001 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 62: Boeing foi unha das sete compañías que competiron polo Caza Táctico Avanzado. Boeing acordou facer un equipo con [[General Dynamics]] e [[Lockheed]], polo que as tres fabricantes participarían no proxecto se o deseño dunha delas era escollido. O deseño de Lockheed foi finalmente o gañador e desenvolveuse como o [[Lockheed Martin F-22 Raptor\|F-22 Raptor]]<ref>{{cita libro\|apelidos=Miller\|nome=Jay\|título=Lockheed Martin F/A-22 Raptor, Stealth Fighter\|ano=2005\|editor=Aerofax\|isbn=1-85780-158-X}}</ref> . En abril de [[1994]] Boeing presentou o reactor comercial máis moderno ata o momento, o bimotor [[Boeing 777\|777]], cunha capacidade de entre 300 e 370 pasaxeiros, situándose entre o [[Boeing 767\|767]] e o [[Boeing 747\|747]]. Tratábase do bimotor con máior alcance do mundo e foi o primeiro avión de Boeing cun sistema "[[fly-by-wire]]" concibido en parte en resposta aos avances realizados por [[Airbus]] no mercado tradicional de Boeing. Este modelo alcanzou un fito importante ao ser o primeiro avión de pasaxeiros en ser deseñado totalmente con técnicas de deseño asistido por ordenador (CAD).<ref>{{cita libro\|apelidos=Norris, Guy e Mark Wagner\|título=Boeing 777: The Technological Marvel\|ano=2001\|editor=Zenith Imprint\|localización=Minneapolis, Minnesota\|isbn=0-7603-0890-X~~\|editor=Zenith Imprint~~}}</ref> O 777 tamén foi o primeiro avión en ser certificado para 180 minutos [[ETOPS]] pola [[FAA]] en entrar en servizo.<ref>{{cita libro\|apelidos=Pandey\|nome=Mohan\|título=How Boeing Defied the Airbus Challenge\|ano=2010\|editor=Createspace\|isbn=978-1-4505-0113-2\|páxinas=86~~\|editor=Createspace~~}}</ref> Tamén a mediados dos 90, a compañía desenvolveu a versión renovada do 737, coñecida como o [[Boeing 737 Next Generation\|737 "Next-Generation"]], ou 737NG. Converteuse dende entón na versión coas vendas máis rápidas da historia do 737, e o [[20 de abril]] de [[2006]] estas superaron ás do [[Boeing 737 Classic\|"Classic 737"]], cun pedido de 79 unidades de [[Southwest Airlines]]. En [[1995]] Boeing decidiu demoler o seu complexo de sedes na rúa East Marginal Way South en vez de melloralo, para que así cumprise cos novos estándares para sismos. A sede trasladouse a un edificio adxacente e as instalacións demoléronse en [[1996]].<ref>{{cita web\|título=Boeing to Raze Company Headquarters Building; Will Relocate to Adjacent Building\|url=https://www.thefreelibrary.com/BOEING+TO+RAZE+COMPANY+HEADQUARTERS+BUILDING%3B+WILL+RELOCATE+TO...-a017125011\|dataacceso=3 de febreiro de 2017}}</ref> En [[1997]] Boeing volvería ater a sede en East Marginal Way South, ao lado do aeroporto do condado de King, en [[Seattle]].

Boeing: Diferenzas entre revisións