Suecia: Diferenzas entre revisións

A maioría das linguas utilizan nomes semellantes, ''Sweden'' en inglés ou ''Svezia'' en italiano. En [[lingua danesa|danés]] e [[lingua norueguesa|noruegués]] utilizan ''Sverige'' como en sueco. Porén, destacan as excepcións das [[linguas ugrofinesas]], que utilizan ''Ruotsi'', en [[lingua finesa|finés]] e ''Rootsi'', en [[lingua estoniana|estoniano]], nomes que xeralmente se consideran etimoloxicamente relacionados coa mesma raíz que a palabra [[Rusia]], que se refire ao pobo [[pobo rus']], orixinario das zonas costeiras de [[Condado de Uppsala|Uppsala]].

A [[viquingos|época viquinga]] sueca abrangue os [[século VIII|séculos VIII]] e [[século XI|XI]]. Durante este período, crese que os suecos se expandiron cara ao leste de Suecia, mesturáronse cos [[gautas]] do sur.<ref>[http://www.bartleby.com/65/sw/Sweden.html Sweden, The Columbia Encyclopedia]</ref> Os viquingos suecos e os viquingos [[Gotland|guter]] viaxaban principalmente cara ao leste e cara ao sur, indo a [[Finlandia]], os [[países Bálticos]], [[Rusia]], o [[Mediterráneo]] e a cidades tan afastadas como [[Bagdad]]. As súas rutas atravesaban os ríos de Rusia até chegar á capital do [[Imperio Bizantino]], [[Constantinopla]] (actualmente [[Estambul]], [[Turquía]]), de onde partían por distintas direccións. O emperador bizantino [[Teófilo, emperador de Bizancio|Teófilo]] notou as súas destrezas para a guerra, e convidounos a servirlle como os seus gardacostas persoais, coñecidos como a [[Garda varega]]. Tamén se cre que os viquingos suecos, chamados "[[RusPobo (pobo)rus'|Rusrus]]", son os pais fundadores de [[Rusia]]. As aventuras destes viquingos suecos son conmemoradas en moitas pedras rúnicas en Suecia, tales como as pedras rúnicas [[Grecia|gregas]] e [[varegos|varegas]]. Houbo tamén considerables participacións viquingas en expedicións ao oeste, que son conmemoradas nas pedras rúnicas inglesas. A última gran expedición viquinga foi a errada viaxe que dirixiu Ingvar o Viaxeiro, á rexión do sueste do [[Mar Caspio]]. Os seus expedicionarios son conmemorados nas pedras rúnicas de Ingvar, ningunha das cales menciona a algún sobrevivinte. O que lle sucedeu á expedición descoñécese, pero crese que foron vítimas dalgunha epidemia.

Durante os primeiros anos da era viquinga en Escandinavia, Ystad en [[Escania]] e Paviken en [[Gotland]], foron grandes centros do comercio daquela época. Existen ruínas do que se pensa era un gran mercado en Ystad, que data de entre os anos [[600]] e [[700]]. En Paviken, un importante centro de comercio da rexión Báltica durante os [[século IX|séculos IX]] e [[século X|X]], atopáronse restos dun gran peirao da era viquinga con talleres de construción de barcos e industrias artesanais. Entre os anos [[800]] e [[1000]], o comercio levou unha abundancia de prata a Gotland e de acordo a varios especialistas, os guter daquela época tiñan máis prata que todo o resto da poboación de [[Escandinavia]] xunta. San Óscar introduciu o [[cristianismo]] no ano [[829]], mais a nova relixión non comezou a substituír as crenzas tradicionais senón até o [[século XII]]. Durante o [[século XI]], o cristianismo converteuse na relixión predominante, e cara o ano [[1050]] Suecia era contada como unha nación cristiá. O período entre [[1100]] e [[1400]] estivo caracterizado por loitas internas polo poder e a competencia entre os reinos nórdicos. Os reis suecos tamén comezaron a expandir o seu territorio cara [[Finlandia]], creando conflitos cos [[Rus (pobo) rus'|rus]], que xa non tiñan ningunha conexión con Suecia para ese momento.