'''Ramón Valcarce Vega''', naceunado na [[A Coruña|Coruña]] o [[5 de Setembrosetembro]] de [[1935 no seo dunha familia burguesa, terceiro de oito irmáns (catro nenos]] e catro nenas), formousefalecido na escolamesma doscidade o [[Xesuítas1 de febreiro]] de [[Vigo1993]], foi e no Instituto Masculino de Ensinanza Media daun [[Coruñacatolicismo|crego]] e matriculouse por libre en Dereito na político [[Universidade de CompostelaGalicia|galego]] .
A partir de aí ábrese unha incógnita sobre as influencias que puideran exercer nel distintas persoas para que abandonase as leis e decidise abrazar a vocación sacerdotal.
== Seminario, Roma e ordes ==
Posto que non cabían dubidas, seu pai tratou de influír nel para que, xa que apostaba pola teoloxía, considerase a opción de realizar o curso en Roma, ó que el negou en principio, insistindo en que desexaba comezar polo máis baixo. Segundo el, o [[Seminario]]foi peor que o servicio militar.
En 1963 volve ó seminario de [[Compostela]] e recibe as primeiras ordes. Sen embargo será expulsado por mor duns escritos que non sentaron demasiado ben á xerarquía eclesiástica. O [[bispo Quiroga ]] suxírelle que continúe na Coruña, por libre, os seus estudios eclesiásticos e convídao a realizar un labor pastoral na igrexa de San Xosé e na Colexiata. Na [[igrexa de San Xosé]] permanece ás ordes do [[párroco Xosé Lamas]] e na Colexiata ás do [[abade Manuel Espiña]] .En ámbolos dous establecementos deixou a súa vontade de servicio á comunidade. ▼
Ó ano seguinte (1964), co cambio de autoridade e baixo a titoría de Manuel Espiña, volve novamente a Compostela e é ordenado sacerdote o 19 de decembro de 1969.
== Sésamo- Sueiro ==
Moncho Valcarce establécese en ''Sésamo- Sueiro'' en marzo de 1971. Ë o seu primeiro destino como sacerdote. Nas dúas parroquias, pertencentes ó [[Concello de Culleredo]], é onde albisca dalgún xeito o contorno rural que rodea á cidade e que non ten nada que ver coa realidade urbana. Fala galego, non emprega o vestiario tradicional dos [[cregos]] , viste de xeito común e calza a [[boina]] típica do rural. Mesturase coa xente, négase a cobrar a paga de sacerdote e as taxas polos servicios relixiosos. Comezan os enfrentamentos coa autoridade eclesiástica. A medida que se vai integrando van tomando corpo formas de loita contra o fascismo que nunca se deran na historia de [[Galicia]] da segunda metade do século XX. O [[ Partido Comunista]] instala a súa imprenta na casa rectoral. Empézase a falar do cura de Sésamo. As autoridades franquistas envían as súas forzas de orde pública para vixialo. Sésamo- Sueiro convértese nun bastión de pluralidade no que campan polos seus respectos distintos colectivos que, independentemente da súa ideoloxía, manteñen un denominador común: [[o cura de Sésamo]] .
== Primeira detención ==
Detido por vez primeira en [[Betanzos]] ( [[A Coruña]] ) en setembro de 1974 nunha [[adega]] propiedade dun ex garda civil cando asistía a unha xuntanza, ós tres días de permanecer no cuartel da garda civil levárono ó [[ cárcere da Coruña]] . Mentres permanece encadeado, os veciños de Sésamo- Sueiro fan folga de misas. Unha vez liberado é recibido cunha gran festa.
== Militancia ==
A partir de aí decide tomar partido abertamente a favor do pobo e da causa nacionalista. Participa na creación de [[Fouce]] , [[boletín das [[Comisións Labregas]] ]] .
O 21 de marzo de 1977 é formalmente militante da [[ AN-PG ]] (Asemblea Nacional- Popular Galega) , coalición que, co tempo, se transformaría no [[BNG]] (Bloque Nacionalista Galego).
== As Encrobas ==
[[ As Encrobas ]] é a páxina máis significativa da súa historia da súa historia coma activista e militante pola súa implicación en defensa dos intereses dos veciños fronte á empresa [[Lignitos de Meirama]] , filial de [[Fenosa ]] , que pretendía as terras do val do Varcia a cambio de ridículas contraprestacións mercé á unha orde asinada polo xeneral Franco nun consello de ministros celebrado no [[ pazo de Meirás ]] (A Coruña) no verán de 1972.Alí tamén foi detido, xunto cuns corenta veciños das ''Encrobas'', ó enfrontarse á garda civil. Sucedeu o 15 de febreiro de 1977.
== Outros compromisos de Moncho Valcarce ==
*Baldaio
*Xove
*Cota do leite
*As enchousas
*Larín
*Bens
==Vida e carreira eclesiástica==
== Falecemento ==
Terceiro de oito irmáns (catro nenos e catro nenas), formouse na escola dos [[Xesuíta]]s de [[Vigo]] e no Instituto Masculino de Ensinanza Media da [[Coruña]] e matriculouse por libre en [[Dereito]] na [[Universidade de Compostela]]. Porén máis tarde decidiu estudar [[teoloxía]] e o pai tentouno convencer de ir a [[Roma]]. El optou por comezar nun nivel máis humilde e en [[1963]] ingresa no [[seminario de Santiago de Compostela]] e recibe as primeiras ordes.
Ramón Valcarce Vega morreu na Coruña o 1 de Febreiro de 1993 ós 57 anos de idade, dous anos despois de que comezase a corroelo o [[ cancro ]] ,enfermidade que acabaría definitivamente coas súas dores. No seu libro '''Revolucionario e místico/Diario íntimo da doenza final''' editado pola editorial Encrucillada da Coruña en 1994, reflectiu os seus pensamentos neses últimos anos deixando constancia da súa vontade de fidelidade a '''Galicia''', á fe cristiá e ó rexurdimento dunha nova militancia social.
▲En 1963 volve ó seminario de [[Compostela]] e recibe as primeiras ordes. Sen embargoPorén será expulsado por mor duns escritos quee non sentaron demasiado ben á xerarquía eclesiástica. Oo [[ bispoarcebispo]] [[Quiroga Palacios]] suxírelle que continúe na Coruña, por libre, os seus estudiosestudos eclesiásticos e convídao a realizar un labor pastoral na igrexa de San Xosé e na Colexiata. Na [[ igrexa de San Xosé, A Coruña|igrexa de San Xosé]] permanece ás ordes do [[párroco Xosé Lamas]] e na Colexiata ás do [[abade [[Manuel Espiña]] . En ámbolosÓ dousano establecementosseguinte deixou([[1964]]), co cambio de autoridade e baixo a súatitoría vontadede Manuel Espiña, volve novamente a Compostela e é ordenado sacerdote o [[19 de serviciodecembro]] áde comunidade[[1969]].
== A Irmandade Moncho Valcarce ==
A [[Irmandade Moncho Valcarce]] é unha asociación legalizada, impulsada polos que fomos amigos, compañeiros e familiares de Moncho, aberta a todos os que se identifiquen cos valores que el defendía, e coa misión de perpetuar a memoria deste crego como exemplo de entrega e compromiso co pobo galego, así como a de difundir o seu pensamento, expandir o seu significado humano e dignificar e potenciar a súa figura como persoeiro histórico do agrarismo dende unha perspectiva '''nacionalista'''. Precisamente, por ser Moncho un '''símbolo do inconformismo labrego''', creamos un '''"Centro de documentación agrarista"''' onde se recopila todo tipo de documentos e bibliografía ao respecto e, sobre todo, o material relativo ás loitas agrarias nas que Moncho participou activamente.
Moncho Valcarce establécese como crego nas parroquias de [[Sésamo, Culleredo|Sésamo]] e [[Sueiro, Culleredo|Sésamo]] en marzo de [[1971]], no seu primeiro destino como sacerdote. Fala galego, non emprega o vestiario tradicional dos [[crego]]s e calza a [[boina]]. Tamén se nega a cobrar a paga de sacerdote e as taxas polos servizos relixiosos. Datan dese tempo os seus primeiros enfrontamentos coa autoridade eclesiástica e a súa cada vez maior implicación co movemento [[antifranquismo|antifranquista]]. O [[Partido Comunista de España|Partido Comunista]] instala unha imprenta na casa [[reitoral]], que se converte nun punto de encontro de pluralidade para distintos colectivos de distintas ideoloxías.
==Detencións e participación política==
A Ramón Valcarce detéñeno en [[Betanzos]] en setembro de 1974 nunha [[adega]] propiedade dun antigo [[Garda Civil|garda civil]] cando asistía a unha xuntanza. Bota tres días no cuartel e lévano ó [[cárcere]] da Coruña. Mentres permanece encadeado, os seus fregueses fan [[folga]] de misas, e cando o liberan organízanelle unha festa de recepción. A partir de aí decide implicarse nas estruturas políticas, e particularmente nas [[nacionalismo galego|nacionalistas]]. Participa na creación de ''[[Fouce]]'', a revista das [[Comisións Labregas]] e o [[21 de marzo]] de [[1977]] é xa formalmente militante da [[AN-PG]] (Asemblea Nacional- Popular Galega).
Pero Moncho Valcarce fíxose coñecido particularmente pola súa participación no [[conflito das Encrobas]]. Nas Encrobas, e grazas a un decreto asinado en [[1972]] polo xeneral [[Francisco Franco|Franco]], a empresa [[Lignitos de Meirama]] quería acceder ás terras dos campesiños titulares en troca do que estes consideraban baixas indemnizacións. No transcurso das manifestacións e enfrontamentos coa garda civil, Moncho Valcarce é detido o [[15 de febreiro]] de [[1977]].
Faleceu de [[cancro]] na [[A Coruña|Coruña]] aos 57 anos de idade. No seu libro '''Revolucionario e místico/Diario íntimo da doenza final''' ([[Encrucillada]], [[1994]]) reflicte os pensamentos deses últimos anos.
== Ligazóns externas ==
[http://www.monchovalcarce.org/.com Irmandade Moncho Valcarce]
[[Category:Sacerdotes]]
|