Escrita cuneiforme: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
arranxo |
m →Desenvolvemento: Arranxos varios |
||
Liña 13:
Esta táboas podían ser cocidas en fornos para dar lugar a un rexistro permanente, ou podían ser recicladas se non era necesario que perdurasen. Moitas das táboas atopadas polos arqueólogos consérvanse porque se cocían accidentalmente no momento en que exércitos atacantes prendían lume ao edificio no que se gardaban
Creado polos [[Sumeria|sumerios]] para rexistrar a [[lingua sumeria]], a escrita cuneiforme foi posteriormente adoptada polos [[
A maioría das adaptacións posteriores da escrita cuneiforme preservaron polo menos certos aspectos do alfabeto sumerio. O [[lingua acadia|acadio]] escrito incluía tanto símbolos fonéticos do silabario sumerio, como [[logograma]]s que eran lidos como palabras completas. Moitos signos no alfabeto eran polivalentes, tendo un significado á vez fonético e logográfico. Cando o alfabeto cuneiforme se adaptou para escribir a [[lingua hitita]], unha nova capa de pronunciacións logográficas acadias foi engadida ao alfabeto, co resultado de xa non se coñecer a pronunciación de moitas palabras hititas convencionalmente escrita con logogramas. A complexidade do sistema ten certa resemblancia co [[xaponés clásico]], escrito nun sistema de escrita derivado do [[lingua chinesa|chinés]]; algúns destes sinogramas foron usados como logogramas, outros como caracteres fonéticos. O xaponés contemporáneo distingue graficamente os logogramas ([[kanji]]) dos caracteres silábicos ([[kana]]) pero aparte diso é un sistema similar.
|