Thelonious Monk: Diferenzas entre revisións

Durante a súa estancia no ''Minton's'', Monk foi perfeccionando o seu estilo único, participando nas sesións chamadas "cutting competitions", cos máis renomeados solistas da época. Durante eses años, Monk entrou en contacto con músicos como [[Dizzy Gillespie]], [[Charlie Parker]], [[Miles Davis]], [[Sonny Rollins]], [[Milt Jackson]] e [[John Coltrane]], que estaban sentando as bases do ''[[bebop]]''. En 1944 realizou as súas primeiras gravacións con [[Coleman Hawkins]] Quartet. En 1947, gravou por primeira vez como líder da súa propia banda, e publicou o seu LP de debut, ''Genius of Modern Music, Vol. 1'', que mostraba o seu talento tanto para a composición como para a improvisación. Ese mesmo ano casou con [[Nellie Smith]], e en 1949 o matrimonio tivo un fillo, [[T.S. Monk]], que sería batería de [[jazz]]. A súa filla Bárbara naceu en 1953.

En agosto de 1951, foi arrestado pola policía de [[Nova York]], acusado de posesión de [[narcótico]]s, pois negouse a denunciar ao seu amigo, o tamén pianista [[Bud Powell]], ao que presumiblemente pertencía a [[droga]]. Retiróuselle o permiso para actuar en locais nocturnos nos que se consumise alcohol (unha autorización, o "New York City Cabaret Card", que era expedida pola policía). Pasou a primeira metade dos anos 50 compoñendo, gravando discos e actuando en teatros e xiras fóra da cidade.

Monk foi contratado polo Five Spot e alí formaría parte dun cuarteto que contaría co saxofonista [[John Coltrane]]. Como consecuencia destas actuacións, a [[crítica]] e o público de [[jazz]] recoñeceríano por fin como un mestre. O até entón carácter único da súa música, que tan difícil era de asumir por unha audiencia que tiña como modelo a [[Bud Powell]], converteuse en 1957 nun motivo de admiración. De repente, Monk converteuse nunha celebridade e o seu status non cambiaría até o final da súa carreira.

En 1959, o seu cuarteto contou coa participación do saxofonista tenor [[Johnny Griffin]] e apareceu cunha orquestra no Town Hall; en 1962 firmou con [[Columbia Records|Columbia]] e dous anos despois foi portada da revista ''[[Time]]''. Un segundo concerto coa orquestra foi celebrado en 1962, resultando mellor que o primeiro, polo que Monk estaría constantemente de xira durante os anos sesenta co seu cuarteto, agora co tenor [[Charlie Rouse]].