Marta cibelina: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
m Arranxos varios |
||
Liña 29:
[[Ficheiro:Sables.png|esquerda|miniatura]]
Os machos teñen unha lonxitude de 38 a 56
== Comportamento ==
Habita en bosques mestos dominados por [[picea]]s, [[piñeiro]]s, [[lárice]]s, [[cedro]]s e [[bidueiro]]s en terras baixas ou montañosas. Defenden os seus territorios que poden ser de 4 a 30
Viven en toqueiras preto das beiras dos ríos e nas partes profundas do bosque. Para que estas toqueiras sexan máis seguras escavánas xeralmente entre raíces de árbores.<ref name="trapper"/> Son principalmente crepusculares, e cazan durante as horas de luscofusco, mais durante a estación reprodutora son máis activas de día. As súas toqueiras están ben agochadas e forradas de herba e pelos desprendidos, pero poden ser temporais, especialmente durante o inverno, cando o animal viaxa máis buscando presas.<ref name=Monakhov2011/> Gabean ben polas árbores e rochas.<ref name=soviet>''The Fur Bearing Mammals of the Soviet Union'', producido pola London's Hudson Bay, en asociación con v/o sojuzpushnina</ref>
Liña 44:
O apareamento adoita ocorrer entre xuño e mediados de agosto, aínda que a data varía xeograficamente.<ref name="Ognev"/><ref name="grizimek"/> Cando cortexan, as martas cibelinas corren, choutan e fan ruídos xordos como os dos gatos. Os machos escavan longas galerías pouco fondas na neve, frecuentemente acompañadas de miccións.<ref name="tarasov"/> Os machos loitan violentamente entre eles polas femias.<ref name="Ognev"/> As femias entran no [[estro]] en primavera. O apareamento pode durar oito horas. Despois da [[inseminación]], o [[blastocisto]] non se implanta na parede uterina da femia. En vez diso, a implantación ocorre oito meses despois; aínda que a xestación dura de 245 a 298 días, o desenvolvemento embrionario require só de 25 a 30 días.<ref name="grizimek"/> As martas cibelinas paren en ocos das árbores, onde constrúen niños compostos de musgo, follas e herba seca.<ref name="trapper"/> As crías poden ser dunha a sete, aínda que o normal son dúas ou tres. Os machos axudan ás femias defendendo os seus territorios e proporcionándolles comida.<ref name=tarasov>Tarasov, P. 1975. ''Intraspecific Relations in Sable and Ermine''. Pp. 45-54 in C. King, ed. Mustelids: Some Soviet research. Boston Spa: British Library Lending Division.</ref>
As martas cibelinas nacen cos ollos pechados e a pel cuberta por unha capa moi fina de pelo. As crías neonatas pesan entre 25 e 35 g e a súa media de lonxitude é de 10 a 12
As martas cibelinas poden hibridarse coas ''[[Martes martes]]''. Isto foi observado na natureza onde o territorio das dúas especies se solapa nos [[montes Urais]], e ás veces é fomentado á mantenta en granxas peleteiras. O híbrido resultante, denomindo ''kidus'', é lixeiramente menor que a marta cibelina pura, ten pel menos fina, pero con marcas similares e unha longa cola peluda. Estes híbridos son normalmente estériles, aínda que se informou dun caso dunha femia híbrida que se apareou con éxito cun macho de ''Martes martes''.<ref name=Monakhov2011/>
Liña 59:
[[Ficheiro:Marie Antoinette and her Children by Élisabeth Vigée-Lebrun.jpg|miniatura|dereita|<div align="center">[[María Antonieta|Cadro ''Marie Antoinette de Lorraine-Habsbourg'']] ''and Her Children'' de [[Élisabeth-Louise Vigée-Le Brun]] (1787)<BR/>Versalles, [[Palacio de Versalles|Museo Nacional do Castelo e dos Trianons]]</div>A raíña leva un vestido rebetado con pel de marta cibelina.]]
A pel de marta cibelina foi moi valorada no comercio de peles desde a [[Idade Media]], e é xeralmente considerada a pel máis bonita e rica e de mellor cor de todas as martas. A pel da marta cibelina é única porque conserva a súa suavidade en calquera dirección en que se acariñe. A pel doutros animais é máis áspera se a acariñamos a contrapelo.<ref>''A Natural History of Animals'' de [[John Bigland]], publicada por Grigg, Elliot & Co., 1844</ref> As martas cibelinas rusas son normalmente despelexadas desde a boca sen facerlles incisións no corpo. As patas consérvanse para ter a maior cantidade de pel que sexa posible.
Os cregos de [[Bizancio]] xa usaban pel de marta cibelina nos seus rituais.<ref name="davey">''Furs and Fur Garments'' by Richard Davey, published by READ BOOKS, 2008, ISBN 1-4097-1942-1</ref>
|