Las Dominicales del Libre Pensamiento: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 5:
 
O semanario foi constantemente hostigado con ataques e denuncias polas autoridades e a igrexa, pero logrou editarse sen interrupción e alcanzar, segundo o número do 21 de xullo de 1890, unha tirada de 20 a 25000 exemplares, até que o asedio se intensificou o verán de 1900; no número 939 (15-VII-1900) explícase por que non se puido publicar durante as tres semanas anteriores:<ref>Pedro Álvarez Lázaro, ''Páginas de historia masónica'', Ediciones IDEA, 2006. https://books.google.es/books?id=QNKw6KrYjpwC&dq=%22Fernando+Lozano+Montes%22&hl=es&source=gbs_navlinks_s</ref>
: ''Os cinco últimos números'' dasde Las DominicaisDominicales foron secuestrados; catro deles por denuncia; o último por equivocación, posto que non foi denunciado. ''A máisAdemais diso, o gobernador de Madrid multounos pretextando unha nimiedade, o terse enviado ou non a tempo os números que se entregan no goberno civil. ''Era inútil, por tanto, imprimir o xornal nesas condicións [...] ''Suman moitos miles de duros os danos e prexuízos que estes abusos do poder levan producidos ó noso xornal.'' ''Do centenar de procesos que se nos formou, só de oito anos acó, non prosperaron máis que dous ou tres. Nos demais, os gobernos procederon inxustamente; pero ninguén nos indemnizou dos danos causados polas inxustas denuncias, acompañadas case sempre de secuestro. Lémbrese aquel período de tres anos, en que todas as semanas era o número denunciado a instancia dos Pais de familia, árbitros dos Tribunais. Viñeron despois as furiosas persecucións dos tres anos de guerra. E terminou aquel Calvario coa pesadume dos sete meses de censura militar..''.<ref>«Nuestro calvario», ''Dominicales del Libre Pensamiento'', 15 de julio de 1900, núm. 939, pág. 3</ref>
Defende o [[republicanismo]], o libre exame, o [[liberalismo]], o [[deísmo]], o [[agnosticismo]], o [[ateísmo]], os enterros civís, o [[feminismo]], o [[divorcio]], a abolición da [[pena de morte]], o [[naturalismo]], a Escola libre de [[Francesc Ferrer i Guàrdia|Francesc Ferrer i Guardià]] e o estudo antropolóxico, histórico, materialista e científico da [[relixión]]. Oponse ós [[Dogma|dogmas]] católicos e posúe unha forte carga [[Anticlericalismo|anticlerical]] que seica motivou o asasinato dun dos seus redactores, Antonio Rodríguez García-Vao. Mostra as súas simpatías pola [[Masonaría|masonería]], á que pertencían os seus fundadores e gran número dos seus redactores, o espiritismo e a [[teosofía]], e tamén polo krausismo da [[Institución Libre de Enseñanza|Institución Libre de Ensino]], a Asociación polo Ensino da Muller e a Sociedade Protectora dos Nenos, cuxa publicidade incorporaba gratuitamente nas súas páxinas. Ademais anima o rexurdimento da cultura [[sefardí]] en España.<ref>http://hispana.mcu.es/es/consulta/registro.cmd?id=10812220</ref>