|
=== Gastronomía ===
O [[gastronomía|gastrónomo]] galego [[Jorge Víctor Sueiro]] opinaba que os andaluces queríano convencer de que os linguados do sur eran mellores que os galaicos,<ref name=JVS>[[Jorge Víctor Sueiro|Sueiro, Jorge-Víctor]] (1981): ''Comer en Galicia''. Madrid: Penthalon Ediciones. ISBN 84-8537-32-8, p. 132.</ref> pero que:
{{Cita|''noNon puedopodo poner dejardeixar de poner apoñer laá par de (...) elloseles ye en ocasionesocasións muymoi por encimariba a esoseses hermososfermosos ye rotundos lenguadoslinguados que se dan en lasnas costas gallegasgalegas ye que frecuentemente pesan másmáis de un kiloquilo. HijosFillos de mares broncos ye batidos, laa dureza deda susúa propia vida seincorpórase incorpora a laá consistencia deda susúa carne ye laa especial alimentación marinamariña de lada zona noroeste —que esé laa clave reconocidarecoñecida deda la calidadcalidade de todostódolos losprodutos productos de aqullosdaqueles mares— les sitúa ensitúaos unosnuns vértices de sabor incomparables''.<ref name=JVS/>}}
Para este autor, o linguado hai que excluílo da [[caldeirada]] e que, para o seu gusto, como mellor está é frito, á grella ou ao forno.<ref name=JVS/>
Para o gastrónomo [[Madrid|madrileño]] José Carlos Capel:<ref name=JCC>Capel, José Carlos (1982): ''Manual del pescado''. Madrid: Penthalon Ediciones. ISBN 84-85337-70-0, pp. 224-226.</ref>
{{Cita|''ElO lenguadolinguado esé unaunha especie apreciadísima en toda laa geografíaxeografía peninsular, que alcanza cotas de calidadcalidade suprema en dosdous rinconescantos específicos dedo nuestronoso litoral: lasas costas gallegasgalegas ye elo Golfo de Cádiz.<br>LosOs lenguadoslinguados de Galicia, hijosfillos de mares broncos ye batiudosbatidos, se caracterizan porcaracterízanse lapola dureza deda susúa carne, fiel reflejoreflexo deldo medio en elno que se desenvuelvendesenvolven. PorPola el contrtariocontra, susos seus congéneresconxéneres gaditanos ye onubenses, gelatinososxelatinosos ye de suave paladarpadal, denotan unaunha finura ye unaunha delicadeza en elno tacto acorde concoas lasaugas aguasmáis mástemperadas templadas ye tranquilas deldo mismomesmo Océano Atlántico, mil kilómetrosquilómetros aló Sur.(...)<br>Desde elo punto de vista gastronómico convieneconvén nonon olvidar que elo mejormellor lenguadolinguado nonon esé elo másmáis grande, sinosenón elo que, como máximo, alcanza veinticincovinte oe cinco ou treintatrinta centímetros.<br>En cualquiercalquera caso, suo seu sabor esé muchomoito másmáis fino cuandocando se captura antes de desovar.(...)<br>LaA cocinacociña deldo lenguadolinguado esé tan externaextensa ye variada que algunosalgúns recetarios allendealén nuestrasdas fronterasnosas fronteiras superan elo centenarcento de fórmulas de condimentación. En piezapeza, en filetes, aló hornoforno, escalfado en unnun caldo cortocurto, oou aló vapor, laa ampulosidadampulosidade ye refinamiento de lada cocinacociña francesa ofrece preparacionespreparacións tan sofisticadas como a laá «duglère», a laá «bercy», a laá borgoñesa, eben «vol-au-vent»..., fórmulas todas ellaselas pasadas de moda para aquellosaqueles que se deleitan concos losprodutos productos deldo mar,. Porque, para disfrutargozar de undun lenguadolinguado, sinsen enmascarar suo seu sabor, existen sólosó tres fórmulas magistralesmaxistrais: en fritura, sise laa piezapeza esé pequeña,pequena; yá aprancha laou plancha o a laó sal, sise alcanza superior tamañotamaño22.}}
Pola súa parte, xa no ano [[1929]], o famoso peridista galego [[Julio Camba]] escribía:<ref name=JC>[[Julio Camba|Camba, Julio]] (1961): "El lenguado", en ''[[La casa de Lúculo]]''. Madrid: Espasa-Calpe. Colección Austral, nº 343, sexta edición, pp. 108-110. Hai unha nova reedicón publicada en 2010 pola editorial Reino de Cordelia, S. A. ISBN 978-84-936929-7-1.</ref>
|
