Revisión como estaba o 31 de xaneiro de 2017 ás 10:35 editar Lameiro (conversa \| contribucións) 61.491 edicións corrixo ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 31 de xaneiro de 2017 ás 10:40 editar desfacer Lameiro (conversa \| contribucións) 61.491 edicións corrixo Edición máis nova →
Liña 52: === Steiner e a Sociedade Teosófica === [[Ficheiro:Marie Steiner.jpg\|upright\|miniatura\|Marie Steiner 1903]] En 1899 Steiner publicou un artigo no seu ''Magazin für Literatur'', titulado «A revelación secreta de Goethe», sobre a natureza esotérica do [[conto de fadas]] de Goethe «A serpe verde e a branca azucena». Este artigo motivou unha invitación por parte do Conde e a Condesa Brockdorff, para falar nunha reunión de [[Teosofía\|Teósofos]] sobre Nietzsche. Steiner continuou falandolles regularmente aos membros da [[Sociedade Teosófica]], converténdose en Secretario Xeral da ~~súa recén formada~~ sección alemá en 1902, acabada de foprmar, sen unirse nunca formalmente á sociedade.<ref name=ref_duplicada_5 /> Dentro desta sociedade, Steiner coñeceu a Marie von Sievers, con quen traballou, e quen se converteu na súa segunda esposa en 1914. Liña 63: === A Sociedade Antroposófica e as súas actividades culturais === A Sociedade Antroposófica creceu rapidamente. Alimentada pola necesidade de encontrar unha sede para as súas conferencias anuais, que incluían representacións de obras teatrais escritas por [[Édouard Schuré]] e polo propio Steiner, decidiuse construír un teatro e un centro organizativo. En 1913 comezou a construción do [[Goetheanum]], en [[Dornach]] (~~Suiza~~Suíza). Unha parte significativa do edificio, deseñado por Steiner, construírona voluntarios. Unha vez iniciada a [[Primeira Guerra Mundial]], en 1914, os voluntarios do Goetheanum podían ouvir o son do fogo de canón máis alá da fronteira suíza, pero a pesar da guerra, xente de toda Europa traballou pacificamente lado a lado na construción do edificio. En 1919, o Goetheanum representou a estrea mundial dunha produción completa do ''[[Fausto]]'' de Goethe. Neste mesmo ano, fundouse a primeira [[Pedagoxía Waldorf\|escola Waldorf]] en [[Stuttgart]] (Alemaña). Desde 1919, a axuda de Steiner foi requirida en numerosas actividades prácticas. A súa actividade como conferenciante expandiuse enormemente. Ao mesmo tiempo, o Goetheanum converteuse nun centro cultural de amplo espectro. Na Noitevella de 1922/1923, o edificio foi incenciado premeditamente e só se salvou unha escultura alegórica de gran tamaño que representa as forzas espirituais activas no mundo e no ser humano: o «representante da humanidade». Steiner comezou inmediatamente a traballar no deseño dun segundo Goetheanum –feito de cemento en vez de madeira–, que se acabou de construír en 1928, tres anos despois da súa morte. Liña 86: Desde a súa decisión de publicar o seu traballo en 1899 até a súa morte en 1925, Steiner artellou unha corrente continua de experiencias que afirmou seren do mundo espiritual —experiencias que dixo que o conmoveron desde moi novo [13]. Steiner intentou aplicar a súa formación en matemáticas, ciencia e filosofía, para producir presentacións rigorosas e verificábeis desas experiencias.<ref>Lindenberg: ''Schritte auf dem Weg zur Erweiterung der Erkenntnis'', pp. 77ff</ref> Steiner cría que a través de disciplinas éticas e adestramento meditativo libremente escollidos, calquiera podía desenvolver a capacidade de experimentar o mundo espiritual, incluíndo a natureza superior de un mesmo e doutros.<ref>Gary Lachman, Rudolf Steiner, Tarcher/Penguin 2007.</ref> Steiner cría que tales disciplina e adestramento axudaríanlle a unha ~~persona~~persoa a se converter nun individuo libre, moral e creativo –libre no sentido de ser capaz de accións motivadas só por amor.<ref>Capítulo 4.</ref> As ideas de Steiner sobre a vida interior foron influídas por [[Franz Brentano]]<ref name=ref_duplicada_1>Gary Lachman: ''Rudolf Steiner''. Tarcher/Penguin, 2007.</ref> —con quen estudou— e por [[Wilhelm Dilthey]], fundadores do movemento [[fenomenoloxía\|fenomenolóxico]] na filosofía europea. Steiner tamén recibiu influencias do enfoque fenomenolóxico da ciencia de Goethe.<ref name=ref_duplicada_1 /><ref>J. Bockemühl: ''Toward a Phenomenology of the Etheric World'', ISBN 0-88010-115-6.</ref><ref>S. Edelglass et al.: ''The Marriage of Sense and Thought'', ISBN 0-940262-82-7.</ref> Liña 112: === Coñecemento e liberdade === [[Ficheiro:Rudolf Steiner School E79 jeh.JPG\|miniatura\|Rudolf Steiner School, New York City]] Steiner enfocou as cuestións filosóficas do coñecemento e liberdade en ~~duas~~dúas etapas. A primeira foi a súa disertación, publicada de maneira expandida en 1892 como ''Verdade e ciencia''. Aquí, Steiner suxire que hai unha incoherencia entre a filosofía de [[Kant]], que postulou que a verdade esencial do mundo era inaccesíbel á conciencia humana, e a ciencia moderna, que asume que todas as influencias poden encontrarse no que Steiner chamou o mundo ''sinnlichen und geistlichen'' (sensorio e mental/espiritual), ao que temos acceso. Steiner chamoulle á ''Jenseits-Philosophie'' (filosofía dun alén inaccesíbel) de Kant un obstáculo para alcanzar un punto de vista filosófico satisfactorio.<ref>Anthony Storr, Feet of Clay, Free Press-Simon and Schuster, 1996. Storr cita a Steiner p72, «Mais, se miramos a suma de todas as percepcións como unha parte e a contrastamos cunha segunda parte (concretamente as cousas-en si), enton estamos filosofando no ceo. Estamos simplemente xogando con conceptos».</ref> Steiner postula que o mundo é esencialmente unha unidade indivisible, pero que a nosa consciencia o divide en aparencia perceptíbel polos sentidos, por un lado, e natureza formal accesíbel ao noso pensamento, por outro. Ve no propio pensamento un elemento que pode ser reforzado e profundizado suficientemente para penetrar todo o que os nosos sentidos non nos revelan. Steiner nega así explicitamente toda xustificación dunha división entre [[Fe (relixión)\|fe]] e coñecemento; dito doutra maneira, entre os mundos espiritual e natural. A súa aparente dualidade é condicionada pola estrutura da nosa consciencia, que separa a percepción e o pensamento, pero estas ~~duas~~dúas facultades dan ~~duas~~dúas visións complementarias do mesmo mundo; ningunha ten primacía e as dúas xuntas son necesarias e suficientes para chegar a unha completa comprensión do mundo. Pensando ao percibir (o camiño das ciencias naturais) e percibindo o proceso do pensar (o vieiro do adestramento espiritual), é posíbel descubrir unha unidade interna escondida entre os dous polos da nosa experiencia.<ref name=ref_duplicada_12>Capítulo 4</ref> A verdade, para Steiner, é paradoxalmente tanto un descubrimento obxectivo, como: {{cita\|...unha creación libre do espírito humano, que nunca existiría se non a xerásemos. A tarefa de comprender non é replicar de maneira conceptual algo que xa existe, senón máis ben crear todo un novo reino, que xunto co mundo dado aos nosos sentidos, ~~constitue~~constitúe a plenitude da realidade.\|Steiner<ref>Rudolf Steiner: ''Verdade e ciencia'', prefacio.</ref>}} Unha nova etapa do desenvolvemento filosófico de Steiner exprésase na súa Filosofía da liberdade. Aquí segue explorando potenciais dentro do pensamento: suxire que a liberdade só pode ser aproximada asintoticamente e coa axuda da ''actividade creativa'' do pensar. O pensar pode ser un acto libre; ademais, pode liberar a nosa vontade da súa servidume aos nosos instintos e pulsións. Suxire que os actos libres son aqueles dos cales somos completamente conscientes do motivo da nosa acción: a liberdade é a actividade espiritual de impregnar de consciencia a nosa propia natureza e a do mundo,<ref>''Ser consciente das leis que subxacen as nosas accións é ser conscientes da nosa liberdade. O proceso de coñecer (Erkenntnis) é o proceso de desenvolvemento cara a liberdade.'' Steiner, GA3, pp. 91f, citado en Rist e Schneider, p. 134</ref> e a verdadeira actividade de actuar en plena consciencia.<ref name=ref_duplicada_12 /> Liña 160: === Educación === [[Ficheiro:Waldorf-Astoria-Zigaretten--Stammhaus.jpg\|miniatura\|\|dereita\|Antiga fábrica de cigarros Waldorf-Astoria.]] Sendo novo, Steiner xa apoiou a independencia de institucións educativas respecto ao control gobernamental. En 1907, escribiu un longo ensaio titulado ''A educación á luz da Ciencia Espiritual'', onde describiu as fases principais do desenvolvemento do neno e suxeriu que serían as bases dun enfoque saludábel da educación. Asi os nenos son identificados como estudantes segundo os catro humores que di ter o ser ~~humán~~humano: melancólico, sanguíneo, colérico ou flemático. A futura educación dos nenos está orientada segundo esta clasificación<ref>{{cita web\|apelidos=Schwarz\|nome=Mauricio-José\|título=El ataque a la educación y las escuelas Waldorf\|url=http://charlatanes.blogspot.com.es/2013/10/el-ataque-la-educacion-y-las-escuelas.html\|editor=el retorno de los charlatanes\|dataacceso=12 de outubro de 2013}}</ref>. En 1919, [[Emil Molt]] invitouno a dar conferencias sobre o tema da educación aos traballadores da súa fábrica de Molt en [[Stuttgart]]. Disto xurdiu unha nova escola: a escola Waldorf de Woldorf Astoria, o nome da fábrica de cigarros. Cando vivía Steiner, tamén se fundaron escolas baseadas nos seus principios educativos en [[Hamburgo]], [[Essen]], [[A Haia]] e [[Londres]]; actualmente hai máis de 1.000 escolas Waldorf no mundo. Liña 227: A este respecto, menciona o feito de que as xenealoxías dadas nestes dous evanxeos diverxen unhas trinta xeracións antes do nacemento de Xesús. A opinión de Steiner sobre a [[segunda vinda de Cristo]] tamén é ~~inusual~~infrecuente. Suxirió que esta non sería unha reaparición física, senón que significaba máis ben que o ser de Cristo se manifestaría en forma non física, no «reino etéreo» (isto é, visíbel á visión espiritual e aparente na vida comunitaria) a un número crecente de persoas, comenzando ao redor do ano 1933. Enfatizou que o futuro requiriría que a humanidade recoñecese este Espírito de Amor en todas as súas xenuínas formas, independentemente de como fose nomeado. Tamén advirtiu que o nome tradicional ([[Cristo]]) podía ser usado ignorando a verdadeira esencia deste Ser de Amor.<ref>Johannes Hemleben, op. cit., pp. 96-100</ref> === A Comunidade de cristiáns === Liña 241: A obra de Steiner influíu nun amplo rango de personalidades notábeis. Entre elas houbo moitos escritores, artistas e músicos, incluíndo a Inkling e o filósofo [[Owen Barfield]], o gañador do Premio Pulitzer e Premio Nobel [[Saul Bellow]],<ref>Robert Fulford: «Bellow: the novelist as homespun philosopher», ''The National Post'', 23 de outubro de 2000</ref> a [[Andrej Belyj]],<ref>Andrey Bely.</ref><ref>J. D. Elsworth, e Andrej Bely: ''A Critical Study of the Novels''. Cambridge, 1983, cf.</ref> a [[Josef Beuys]],<ref>John F. Moffitt: «Occultism in Avant-Garde Art: The Case of Joseph Beuys», na revista ''Art Journal'', vol. 50, n.º 1 (primavera de 1991), pp. 96-98</ref> a [[Michael Chekhov]], a [[Michael Ende]], a [[Vasili Kandinski]],<ref>Peg Weiss: «Kandinsky and Old Russia: The Artist as Ethnographer and Shaman», na revista ''The Slavic and East European Journal'', vol. 41, n.º 2 (verán de 1997), pp. 371-373</ref><ref>Kandinsky: ''The Path to Abstraction'' (1908-1922).</ref> os premios nobel [[Selma Lagerlöf]]<ref>Selma Lagerlöf, ''Biography''.</ref> e [[Albert Schweitzer]], a [[Andrei Tarkovsky]],<ref>[Nostalghia.com\|The Topics :: Layla Alexander Garrett on Tarkovsky]</ref> a [[Richard Tarnas]] e a [[Bruno Walter]].<ref>Bruno Walter: «Mein Weg zur Anthroposophie». En: ''Das Goetheanum 52'' (pág. 418–2), 1961.</ref> [[Olav Hammer]], xeralmente moi crítico cos movementos esotéricos, chama a Steiner «quizais o portavoz máis sofisticado histórica e filosoficamente da tradición esotérica».<ref name=ref_duplicada_9>Olav Hammer: ''Claiming Knowledge: Strategies of Epistemology from Theosophy to the New Age'' (pp. 329; 64f; 225-8; 176). Brill, 2004. Véxase tamén p. 98, onde Hammer afirma que (cousa ~~inusual~~infrecuente en fundadores de movementos esotéricos) as autodescricións de Steiner sobre as orixes do seu pensamento e obra, corresponden ás opinións de historiadores externos.</ref> === Cientifismo === Liña 291: === Obras sobre Steiner por outros autores === * Ahern, Geoffrey. ''Sun at Midnight. The Rudolf Steiner Movement and the Western Esoteric Tradition'' (1984, ISBN 0-85030-338-9) * Almon, Joan (ed). ''Meeting Rudolf Steiner'', experiencias de ~~primera~~primeira ~~mano~~man compiladas ~~del~~do Journal for Anthroposophy desde 1960 (ISBN 0-9674562-8-2) * Childs, Gilbert. ''Rudolf Steiner: His Life and Work'' (ISBN 0-88010-391-4) * Davy, Adams and Merry. ''A Man Before Others: Rudolf Steiner Remembered''. Rudolf Steiner Press (1993)

Rudolf Steiner: Diferenzas entre revisións