Guerra civil catalá: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Isili0n (conversa | contribucións)
m Isili0n moveu a páxina "Guerra Civil Catalá" a "Guerra civil catalá"
Isili0n (conversa | contribucións)
Liña 15:
=== O ambiente en Barcelona: a Biga e a Busca ===
{{Artigo principal|A Biga e a Busca}}
A crise económica mediterránea cara a [[1425]] leva a intervención pola vía de medidas [[proteccionistas]], pero para aplicalas fai falta vencer a resistencia da oligarquía urbana (''[[Ciutadans honrats]]''; en galego, 'cidadáns honrados').
 
As protestas e motíns sucédense, o que da lugar a unha serie de cambios e reformas ([[1436]]). Os comerciantes e menestrais (persoas que facían algún traballo mecánico) propoñen unha serie de medidas: desvalorización monetaria, prohibición de importación de produtos, mellora da produción téxtil, impostos a estranxeiros. Os cidadáns honrados propoñen medidas máis limitadas: traballos públicos para amainalo paro etc.
Liña 51:
Daquela época destaca a batalla de Calaf, o 28 de febreiro de [[1465]] coa vitoria do rei Xoán co apoio do conde de Praderas sobre a tropa de [[Pedro de Portugal]]. Tamén as tropas do rei Pedro tiveron algún éxito, como o apoio recibido por mar dende [[Portugal]] cando [[Barcelona]] estaba cercada en xullo de [[1465]].
 
No [[1466]], expira Pedro, e ofréceselle a coroa a [[Renato I de Anjou]], neto de [[Xoán I de Aragón]] e antigo inimigo de [[Afonso o magnánimo]], o cal modificará o sistema de alianzas internacionais. Renato I envía como lugartenente a seu fillo, [[Xoán II de Lorena]], que conseguiu éxitos militares até a súa morte (16 de decembro de [[1470]]).
 
Finalmente Xoán II busca a alianza en [[Coroa de Castela|Castela]] a través do matrimonio do seu fillo Ferran II e, de entre un seguido de candidatas, consegue que case coa súa curmá, a nena Isabel.
Liña 74:
 
=== Consecuencias para Cataluña ===
A [[Generalitat de Cataluña|Generalitat]] sufriu un forte desprestixio ao acabar a guerra, non tan só por ser do bando dos perdedores, senón que concentrou as críticas de tódolos sectores: os do pacto, acusábana de ter mantido as revoltas agrarias, do repregamento dos mercados cara a outras latitudes; as clases baixas empobrecidas pola guerra, acusaban as medidas fiscais necesarias para recuperar a facenda. Economicamente, a Generalitat estaba exhausta e non puido devolver os préstamos que lle concedera o [[Consello de Ciento]] e tamén particulares.
 
Ademais da precaria situación económica deixada pola guerra, fai considerar tamén que a expansión do [[Imperio Otomán]] pola [[Península Balcánica]], [[Palestina]] e o norte de [[África]] limitou as rutas dende occidente até os peiraos comerciais de Oriente, contribuíndo á decadencia do comercio mediterráneo.