Marta cibelina: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 58:
Debido ao aspecto variable da marta cibelina en diferentes localidades xeográficas, houbo certo debate sobre o número de subespecies que se podían identificar. Na obra ''[[Mammal Species of the World]]'' recoñécense 17 subespecies,<ref name=msw3>{{MSW3 Wozencraft |id=14001258}}</ref> pero outros traballos especializados recentes identificaron entre 7 e 30 subespecies.<ref name=Monakhov2011>{{cite journal | author = Monakhov, V.G. | year = 2011 | title = ''Martes zibellina'' (Carnivora: Mustelidae) | journal = Mammalian Species | volume = 43 | issue = 1 | pages = 75–86 | doi = 10.1644/876.1}}</ref>
 
== Historia do uso da súa pel e status ==
[[Ficheiro:Marie Antoinette and her Children by Élisabeth Vigée-Lebrun.jpg|miniatura|dereita|<div align="center">[[María Antonieta|Cadro ''Marie Antoinette de Lorraine-Habsbourg'']] ''and Her Children'' de [[Élisabeth-Louise Vigée-Le Brun]] (1787)<BR/>Versalles, [[Palacio de Versalles|Museo Nacional do Castelo e dos Trianons]]</div>A raíña leva un vestido rebetado con pel de marta cibelina.]]
 
Liña 71:
[[Ficheiro:Sable skins Bargusinski.jpg|miniatura|esquerda|Peles de cibelina en [[Milán]]. O prezo ao que chegan correspóndese coa abundancia de pelos de cor negra brillante da capa superior de pelo.<ref name="friend"/>]]
 
Segundo o libro de Atkinson ''Travels in Asiatic Russia'', o [[río Barguzin|Barguzin]], no [[lago Baikal]], era famoso polas súas martas cibelinas. A pel desta poboación ten pelos dunha intensa cor negra con punta negrabranca. Os cazadores pedían ás veces de 80 a 90 dólares por unha soa pel.<ref name="trapper"/> A pel de marta cibelina seguiu sendo a pel favorita en Rusia, ata o dscubrimento da pel de nutria[[Enhydra lutris|londra mariña]] na península de Kamchatka, cuxa pel era considerada aínda máis valiosa.<ref name="siberia"/> As peles de marta cibelina eran cobizadas pola nobreza do [[Rusia imperial|Imperio ruso]], polo que poucas peles saían de Rusia naquel período. Porén, podían conseguirse algunhas a través de comerciantes xudeus, eque chegaban anualmente á feira de [[Leipzig]].<ref name="trapper"/> Ás veces, a caza da marta cibelina era un traballo que se lles daba aisaos convitos exiliados en Siberia.<ref name="zoo"/>
 
As compañías de peles da Rusia imperial producían 25.000 peles anualmente, e case as 9 décimas partes eran exportadas a [[Francia]] e [[Alemania]]. As roupas cívicas do Alcalde maior e Corporación de [[London]], que se utilizaban en ocasións especdiais estaba ribeteadas de pel de marta cibelina.<ref name=friend>''The Friend: A Religious and Literary Journal'', Volume 32, 1859</ref> Igual que cos visóns e as martas, as martas cibelinas captúranse normalmente con trampas de aceiro.<ref name="trapper"/> A intensificación da caza en Rusia nos séculos XIX e XX causou un grave declive no número de peles que se decretou unha prohibición da súa caza por un período de cinco anos en 1935, seguido por período de caza con licencia limitada ao inverno. Estas restricións xunto co desenvolvemento de granxas de cría de martas cibelinas fixeron que as cibelinas recolonizasen gran parte da súa área de distribución anterior e acadar poboacións máis numerosas.<ref name=grizimek>(1990) Grizimek's Encyclopedia of Mammals Volume 3. New York: McGraw-Hill.</ref>