Coloso de Rodas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m engado a Categoría:Rodas mediante HotCat
m Bot: Substitución automática de texto (-Ptolomeo +Tolomeo)
Liña 9:
=== O sitio de Rodas ===
[[Ficheiro:Colosse de Rhodes (Barclay).jpg|miniatura|240px|O Coloso de Rodas descrito en [[1880]].]]
[[Alexandre o Grande]] morreu a unha idade temperá no ano [[-323|323 a.C.]], sen ter tempo para pór en marcha plans para a súa sucesión. Así pois estalou a loita entre os seus xenerais, os diádocos, e finalmente catro deles terminaron dividíndose entre eles gran parte do seu imperio na [[Mediterráneo|área mediterránea]]. Durante os combates, [[Rodas]] aliouse con [[PtolomeoTolomeo]], e cando este finalmente tomou o control de [[Exipto]], Rodas e este Exipto ptolemaico formaron unha alianza que controlaba gran parte do comercio no Mediterráneo oriental.
 
Antígono I Monóftalmos estaba molesto por este xiro dos acontecementos e, no ano [[-305|305 a.C.]], enviou ao seu fillo Demetrio Poliorcetes, tamén xeral, a invadir Rodas cun exército de 40.000 soldados. Porén, a cidade estaba ben defendida, e Demetrio, cuxo nome "Poliorcetes" significa a "sitiador de cidades", había de comezar a construción dunha serie de torres de asalto masivo a fin de obter acceso ás murallas. A primeira, montada en seis barcos, afundiuse nunha tormenta antes de que puidese ser utilizada e tentouno de novo cunha gran torre con base en terra, arma coñecida co nome de Helepolis, mais os defensores de Rodas detivérona por inundando as terras que bordeaban as murallas da cidade, co que a torre non se podía mover.
 
Pouco tempo despois, no [[-304|304 a.C.]] chegou unha forza de socorro á cidade, por medio dos buques enviados por PtolomeoTolomeo, e o exército de Demetrio abandonou o sitio, deixando a maior parte dos seus equipos de asedio. Para celebrar a súa vitoria, os rodios venderon o equipo que quedou a 300 talentos (aproximadamente 360 millóns de [[dólar estadounidense|dólares estadounidenses]] de hoxe) e decidiron utilizar o diñeiro para construír unha colosal estatua do seu deus patrón, Helios. A construción déixase á dirección de Chares, nativo de Lindos en Rodas, que xa participara na construción de grandes estatuas anteriormente. O seu mestre, o escultor Lisipo, xa construíra unha estatua de bronce de 22 metros de alzada, esta dedicada a [[Zeus]], en [[Taranto]].
 
=== Construción ===
Liña 27:
 
=== Destrución ===
A estatua só estivo en pé 56 anos, até que [[Rodas]] foi afectada por un terremoto no ano [[-226|226 a.C.]], no que foron danadas grandes partes da cidade, incluídos o porto e os edificios comerciais, que foron completamente destruídos. A estatua rompeu á altura dos xeonllos e caeu sobre a terra. PtolomeoTolomeo III ofreceuse a pagar a reconstrución da estatua, mais o oráculo de Delfos asustou aos rodios dicindo que Helios se ofendera, e negáronse a reconstruíla. Os restos, segundo o descrito por [[Estrabón]], permaneceron durante máis de 800 anos, e mesmo rotos, eran tan impresionantes que moitos viaxaban a velos. [[Plinio o Vello]], sinalou que poucas persoas podían envolver cos seus brazos o polgar caido, e que cada un dos seus dedos era máis grande que a maioría das estatuas.
 
No [[654]], unha forza árabe do [[califa]] [[Islam|musulmán]] [[Muawiyah I]] tomou [[Rodas]] e, segundo o cronista Teófanes o Confesor, os restos foron vendidos a un "comerciante de xudeu de Edesa". O comprador da estatua rompeuna de todo e transportou os restos de bronce á súa casa por medio de 900 [[camelo]]s. Porén, segundo algunhas teorías, hai probas convincentes que indican que tódolos restos do coloso desapareceran en realidade moito antes da invasión árabe. Teófanes é a única fonte desta historia á que tódalas demais poden ser rastrexadas. A destrución árabe estereotipada e a pretendida venda á un xudeu probablemente era unha poderosa metáfora para o soño de [[Nabucodonosor]] da destrución dunha estatua grande e temible, que sería comprensible para calquera monxe do [[século VII]] como evidencia para unha próxima apocalipse. A mesma historia é rexistrada por Barhebraeus, escrita en siríaco no [[século XIII]] en Edesa: "E un gran número de homes tiraban de cordas fortes que estaban atadas ao redor do coloso de bronce que estaba na cidade e empurrárono cara abaixo. E pesaron delas tres mil cargas de bronce de Corinto, e vendéronas a un xudeu de Emesa".