Apertura de xadrez: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Castelao (conversa | contribucións)
m Arranxiño
Banjo (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 10:
Aínda que hai unha gran variedade de movementos na apertura, os obxectivos tras deles son, falando en términos xerais, os mesmos. En primeiro lugar, o propósito é evitar recibir [[xaque|xaque mate]] e evitar perder material, xusto coma nas outras fases do xogo. Porén, asumindo que ningún xogador cometa un erro na apertura, os principais obxectivos inclúen:
 
# '''Desenvolvemento''': un dos propósitos fundamentais da apertura é colocar (desenvolver) as pezas en casas útiles onde terán impacto na partida. Con este fin, os [[cabalo (xadrez)|cabalos]] desenvólvense normalmente a f3, c3, f6 e c6 (ou algunhas veces a e2, d2, e7 ou d7), e os [[peón (xadrez)|peóns]] das columnas ''d'' e ''e'' dos dous xogadores móvense para que os [[Bispo (xadrez)alfil|bisposalfís]] poidan ser desenvolvidos (alternativamente, os bisposalfís poden ser ''fianchetados'' cunha manobra como por exemplo g3 e Ag2). Canto máis rápido desenvolvamos as pezas, mellor é. A [[Dama (xadrez)|dama]], porén, non adoita ser xogada a unha posición central até máis tarde na partida, xa que pode ser obxectivo dos ataques inimigos, o que nos fará perder tempo.
{{Taboleiro de xadrez|=
| tright
Liña 30:
# '''Debilidades de peón''': A meirande parte das aperturas tratan de evitar a creación de debilidades de peón tales como peóns illados, dobrados e atrasados, illas de peóns etc. Certas aperturas sacrifican consideracións do final de partida para obter un ataque rápido sobre a posición do opoñente. Algunhas aperturas para o negro, en particular, fan uso desta idea; por exemplo, a Holandesa e a Siciliana. Pola contra, outras aperturas, como a Alekhine ou a Benoni, invitan ao opoñente a formar debilidades de peón. Por último, outras aperturas aceptan debilidades de peón a cambio dunha compensación en xogo dinámico.
 
Á parte destas ideas, outros plans estratéxicos empregados no medio xogo lévanse a cabo na apertura. Estes son preparar roturas de peóns para crear contraxogo, crear debilidades na estrutura de peóns do oponente, afianzar o control das casas clave, facer intercambios favorables de pezas menores (por exemplo, gañar a parella de bisposalfís), ou obter unha vantaxe de espazo, tanto no centro coma nos flancos.
 
En términos máis xerais, moitos escritores (por exemplo, Reuben Fine en ''The Ideas Behind the Chess Openings'') comentaron que a tarefa do branco na apertura é preservar e incrementar a vantaxe obtida por mover primeiro, mentres que a tarefa do negro é igualar a contenda. Moitas aperturas, pola contra, dan ao negro a oportunidade de xogar agresivamente buscando unha vantaxe dende o comezo.
 
De acordo co MI Jeremy Silman, o propósito da apertura é crear desequilibrios dinámicos entre os dous bandos. Por exemplo, na Variante Winawer da [[Defensa Francesa]], o branco trata de usar a parella de bisposalfís e a vantaxe de espazo para montar un ataque sobre o flanco de rei negro, mentres que o negro trata de simplificar intercambiando pezas (en particular, intercambiando un dos alfís brancos) e contraatacar contra os peóns debilitados no flanco de dama branco.
 
== Nomenclatura da apertura ==