Niklas Luhmann: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Moedagalega (conversa | contribucións)
m Corrixiuse o substantivo "diferencia(s)".
Unhanova (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 3:
 
== Traxectoria ==
Ós 18 anos, formou parte da [[Luftwaffe (Wehrmacht)|Luftwaffe]] durante a [[Segunda Guerra Mundial]], e foi detido polos [[Aliados da Segunda Guerra Mundial|aliados]]. Recobrada a súa liberdade, comezou a estudar dereito en [[Friburgo, Alemaña|Friburgo]], acabando no 1949. Exerceu como funcionario dende 1954; viaxou ós Estados Unidos en 1961 e comezou a estudar [[socioloxía]] como alumno de [[Talcott Parsons]] en [[Boston]], na [[Universidade Harvard]]. Parsons, quen exerceu unha grangrande influencia na súa forma de pensar, era nese momento a máis influente figura do pensamento sociolóxico en Occidente. Logo da súa estancia en Harvard, Luhmann publica en 1964 a primeira obra dedicada a analizar problemas sociolóxicos a partir do uso da [[teoría de sistemas]]: ''"Funktionen und Folgen formaler Organisation"'' ([[Duncker & Humblot]], Berlín, 1964).
 
En 1965 ingresou na Universidade de [[Münster]] onde acabou de estudar socioloxía política en 1967. En 1968 estableceu en [[Bielefeld]], cidade onde exerceu un posto de catedrático na universidade durante o resto da súa carreira ata 1993, momento no que é nomeado emérito. En 1997 recibiu o [[Premio europeo Amalfi de socioloxía e ciencias sociais]] por ''Die Gesellschaft der Gesellschaft''.
 
Con ocasión do ''XVI Congreso Alemán de Socioloxía'', no ano 1968, iniciou un intenso debate teórico con [[Jürgen Habermas]], a primeira parte do cal foi recopilado en: ''"Theorie der Gesellschaft oder Sozialtechnologie". Was leistet die Systemforschung'', Surkamp ([[Fráncfort del Meno|Fráncfort]], 2 volumes, 1971-1973). O intercambio entre ambos continuou ata a morte de Luhmann en 1998 e é posible encontrar mutuas referencias e críticas nas obras de ambos os autores. No ano [[1986]] publicou ''"Ökologische Kommunikation. Kann die moderne Gesellschaft sich auf ökologische Gefährdungen einstellen?"'' (Westdeutscher Verlag, Opladen). Formou parte da revista ''Zeitschrift für Soziologie'' ([[Stuttgart]]), como editor, obtendo o premio [[Hegel]] en 1988.
 
Luhmann escribiu prolíficamenteprolificamente, con máis de tres docenasducias de libros publicados sobre unha variedade de temas, incluíndo leis, economía, política, oa arte, laa relixión, ecoloxía, medios de comunicación e o amor.
 
Luhmann é moi coñecido en [[América do Norte]] pola mencionada disputa con [[Jürgen Habermas]] sobre o potencial da teoría de [[Sistema social|sistemas sociais]]. Tal como o seu antigo mentor, [[Talcott Parsons]], Luhmann avoga pola "gran teoría", apuntado a dirixir calquera aspecto da vida social dentro dun marco universal teórico, do cal a diversidade de temas que el escribiu é unha indicación. A teoría de Luhmann é considerada sumamente abstracta. Este feito, xunto co suposto conservacionismo político que radica na súa teoría, fixo de Luhmann un autor polémico na socioloxía.
Liña 22:
Desta maneira, propón un punto de partida radicalmente diferente ó das teorías tradicionais da sociedade, que entenden ó home como "unidade básica" da construción social. Para Luhmann esta é unha visión vétero-europea, que debe ser deixada de lado á hora de analizar a estrutura da sociedade moderna: non os individuos senón as comunicacións son as unidades constituíntes e reprodutoras dos sistemas sociais.
 
Á súa vez, Luhmann parte do concepto de sistema entendido en distinción ó seu entornocontorno. Esta diferenza sistema-contorno é o punto de partida de toda a teoría de sistemas de Luhmann. Calquera sistema necesita do seu entornocontorno e os límites co entornocontorno para poder identificarse. O sistema e o entornocontorno nacen xuntos ye necesitan un do outro para existir.<ref name="es.scribd.com">http://es.scribd.com/doc/28372275/Glosario-Sobre-Teoria-Social-de-Luhmann</ref>
 
=== Comunicación ===
Liña 40:
Luhmann recolle o concepto de [[autopoiesis]] desenvolvido orixinalmente polos biólogos [[Humberto Maturana]] e [[Francisco Varela]] e aplícao ós sistemas sociais (cabe sinalar aquí que Maturana manifestouse en desacordo con esta aplicación).<ref>[http://www.betacity.de/mailingliste/interview-mit-humberto-maturana-4387.html Entrevista (en inglés, comentarios en alemán) a H. Maturana (2008) sobre as teorías de Luhmann]</ref> Describir os sistemas sociais como autopoiéticos implica que o carácter autorreferencial dos sistemas non se restrinxe ó plano das súas estruturas senón que inclúe os seus elementos e os seus compoñentes, é dicir, que o sistema mesmo constrúe os elementos dos que consiste. Neste sentido, un sistema autopoieticamente cerrado (denominado tamén ''"operativamente cerrado"'') é aquel que produce comunicación a partir da súa comunicación e só permite o ingreso de irritacións comunicativas do medio ambiente por canles de [[acoplamento estrutural]], xa que a comunicación dun sistema só pode darse a través do seu propio medio simbólico e respondendo ó seu propio código binario.
 
Dentro dos sistemas sociais, a [[sociedade]] é un tipo particular de sistema social, e comprende dentro de si a todas as comunicacións. Segundo Luhmann non habería comunicación fóra da sociedade. Como sistema, os elementos da sociedade non serían os individuos como considera a [[socioloxía]] tradicional, senón lasas relacionesrelacións ou comunicacións entre eles. Os individuos son considerados como [[sistemas psíquicos]] e os seus corpos como [[sistemas orgánicos]], encóntranse no contorno da sociedade.<ref name="es.scribd.com"/>
 
=== Terminoloxía ===
Liña 48:
{{cita|''"...a reprodución dun elemento dun sistema autopoiético con axuda dos elementos do mesmo sistema, é dicir, a condición de existencia do propio sistema."''<ref>''"Unter einer Operation versteht man die Reproduktion eines Elements eines autopoietischen Systems mit Hilfe der Elemente desselben Systems, also die Voraussetzung für die Existenz des Systems selbst."'' (Elena Esposito y otros, ''"Operation/Beobachtung"'', en "GLU - Glosar zu Niklas Luhmann Theorie sozialer Systeme", Suhrkamp, Frankfurt am Main, 1997, pág. 123)</ref>|||azure|bold}}
 
Un sistema xorde e reprodúcese na medida que as súas operacións dean lugar a outras operacións, por exemplo: se procesos orgánicos se empalman con outros procesos orgánicos xurdexorde un sistema orgánico; se os pensamentos dan lugar a outros pensamentos xurdexorde un sistema psíquico e cando as comunicacións empalman con outras comunicacións xorden sistemas socialsociais. Neste marco, a posibilidade de empalme das operacións está limitada unicamente ás operacións do mesmo tipo e determina, á súa vez, a autopoiesis e á condición de clausura operativa de sistema (ye por ende condición de existencia). Un proceso dixestivo non pode empalmar con uncun pensamento, só un pensamento pode empalmar con outro pensamento; esta é a condición de posibilidade dos sistemas orgánicos e psíquicos.
 
As operacións só poden ser rexistradas por un observador. A observación é a operación específica dos sistemas constituíntes de sentido (é dicir, os sistemas sociais). Este tipo específico de operación consiste en marcar diferenzas e facer denominacións; toda observación empeza cunha diferenza convértese nunha rede de diferenzas, onde todas dependen da diferenza orixinal. Segundo Elena Esposito,