Carlos de Anjou: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
http://academia.gal/dicionario/-/termo/busca/sentenza |
Sen resumo de edición |
||
Liña 115:
Manfredo dirixiu as súas miras ao centro e o norte de Italia e, conxuntamente cos xibelinos, derrotou completamente aos güelfos, de forma que foi recoñecido protector de Toscana polos florentinos xibelinos, e foi elixido senador de Roma por unha facción da cidade, expulsando ao papa Alexandre IV. Mentres, os [[Reino de Aragón|aragoneses]] fixeron acto de presenza, ao acordar os esponsais do herdeiro do reino, [[Pedro III de Aragón|Pedro]], coa filla de Manfredo [[Constanza II de Sicilia]]. Neste momento, os xibelinos podían aspirar á hexemonía sobre toda Italia e calquera alivio á terrible presión que estes exercían sobre o papa era ben recibido: de aí que Alexandre IV acollese ben aos embaixadores casteláns prometéndolles que na querela imperial se atería á máis estrita xustiza.
Tras unha sede vacante de tres meses, o [[Patriarcado Latino de Xerusalén|patriarca de Xerusalén]], Xacobe Pantaleón, de orixe francesa, foi elixido en setembro de 1261 como novo papa, como [[Urbano IV]] (1261–1264), que nunca pisaría Roma e, aínda que mantivo unha teórica actitude de neutralidade entre os dous candidatos, o casteláno e o inglés, non estaba disposto a que
| apelidos= Suárez Fernández
| nome= Luis
Liña 245:
O [[27 de maio]] de [[1267]], Carlos asinou un [[Tratado de Viterbo|acordo]] con [[Guillerme II de Acaia]] e [[Balduíno II de Constantinopla|Balduíno II]], [[imperio Latino|emperador latino]]. Guillerme renunciaba aos seus dereitos en Acaia e Balduíno ao [[Imperio Latino]] en favor de Carlos. Guillerme acordou nomear herdeira á súa filla [[Isabel de Villehardouin]] e que esta casara con [[Filipe de Anjou (príncipe de Acaia)|Filipe]], fillo de Carlos, con dereitos de rexencia para este (os dous fillos eran menores de idade). Tamén se concertou o enlace de [[María de Hungría, raíña de Nápoles|María de Hungría]] co seu fillo [[Carlos II de Anjou]], coñecido como ''o Coxo'', e que a súa filla [[Isabel de Anjou|Isabel]] casara con [[Ladislao IV de Hungría]].
En [[1270]] partiu nunha nova [[cruzada]] (a oitava) xunto a Luís IX de Francia a [[Tunes]]. O rei Luís morreu de [[peste]] antes de que chegara Carlos, que negociou co emir tunesino a retirada. En [[1271]], como dominador de Durazzo, foi recoñecido como rei de Albania polos señores locais tras a morte de [[Miguel II Comneno Ducas|Miguel II]]. Miguel,
Por eses tempos, os xibelinos recuperaron posicións en Italia: [[Xénova]], [[Montferrato]], [[Pavía]], [[Novara]], [[Verona]] e [[Mantua]]. O gobernador (''senescal'') de [[Lombardía]], designado por Carlos, foi derrotado en [[1275]] e os anxevinos evacuaron o [[Piemonte]], a Lombardia e, finalmente, [[Milán]], en [[1277]]. O novo papa [[Nicolao III, papa|Nicolao III]], pertencente á casa de [[Orsini]], rival tradicional da [[casa de Anjou]], non axudou a mellorar a situación, senón que fixo perder a Carlos [[Boloña]] e outras cidades (até [[1280]] non chegou ao papado [[Martiño IV, papa|Martiño IV]], que era francés).
Liña 269:
=== Final do reinado ===
A frota aragonesa atacou Nápoles e recuperou Ischia, conquistando tamén [[Capri]]. A
[[Ficheiro:Charles I of Anjou.JPG|miniatura|300px|Sepulcro de Carlos de Anjou.]]
Liña 283:
== Escudos de armas ==
<center><gallery>
Ficheiro:Arms of Charles of Anjou before 1246.svg|Armas de Carlos de Anjou até 1246. Os castelos do
Ficheiro:Arms of the Kingdom of Naples.svg||Armas de Carlos I de Anjou en 1246, en que herdou os feudos e as armas do seu irmán maior Xoán, que morreu sen fillos en 1232.
Ficheiro:Armes premiere maison anjou sicile.png|Armas de Carlos I en 1277, en que comprou os dereitos do Reino de Xerusalén e María de Antioquía.
| |||