Antigüidade clásica: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 3:
A '''Antigüidade clásica''' é un termo amplo que abrangue un longo período de tempo nas áreas dominadas por [[Grecia antiga|Grecia]] e [[Roma Antiga|Roma]]; é dicir, identifícase co '''período [[grecorromano]]''' da [[Idade Antiga]] no [[mundo grecorromano]]: a [[Conca do Mediterráneo]] e o [[Próximo Oriente]].
A '''Antigüidade clásica''' localízase no momento de plenitude das civilizacións grega e romana ([[século -V|século V a. C.]] ao [[século II]]) ou no sentido amplo, en toda a súa duración ([[século -VIII|século VIII a. C.]] ao [[século V|século V a. C.]]). O termo oponse á [[Antigüidade tardía]] e remite á herdanza da [[Arte clásica|civilización grecorromana]]. É, sobre todo, empregado pola historiografía anglosaxoa para describir a Antigüidade. Neste senso, considérase que este período comézase co poema grego de [[Homero]] (século VIII-VII a.C), o máis antigo atopado intacto até os nosos días. Este período abrangue o auxe do [[
A dimensión espacial coincide coa [[conca do Mediterráneo]], espallada cara ao [[Oriente Próximo]] co Imperio de [[Alexandre Magno]] e o [[Helenismo]], e cara a [[Europa Occidental]] co [[Imperio Romano]]. O emprego deste termo é unha referencia para a Europa dos séculos [[século XVIII|XVIII]] e [[século XIX|XIX]], fortemente influenciada polo [[clasicismo]], ademais do [[neoclasicismo]] na súa cultura, reiventándose unha continuación dese pasado por medio dunha prolongación indirecta. A laxitude ao redor das ideas transmitidas polo Occidente cristián é, pois, evidente.
O termo [[clásico]] significa
Tal mostra ampla de historia e territorio cobre moitos períodos e culturas dispares. Por iso, a "
== Grecia clásica (séculos V - IV a.C) ==
{{Artigo principal|Grecia clásica}}
[[Ficheiro:Map athenian empire 431 BC-es.svg|miniatura|250px
O período clásico da [[Grecia antiga]] corresponde á maior parte do [[século -V|século V]] e o [[século -IV|IV a.C.]] (i.e., da caída da [[Tiranía|tiranía en Atenas]] en 510 a.C. ata a morte de [[Alexandre o Grande|Alexandre Magno]] en 323 a.C.).
En 510 a.C., tropas [[esparta]]nas axudaron aos atenienses a derrocar ao seu rei, o tirano [[Hipias (tirano)|Hipias]], fillo de [[Pisístrato]]. Tras o cal, [[Cleómenes I]], rei de [[Esparta]], puxo no seu lugar unha oligarquía prol-espartana liderada por [[Iságoras]]. As [[Guerras Médicas|guerras médicas]] (499-449 a.C.), que concluíu coa [[Paz de Calias]], tivo como consecuencia a posición dominante de [[Atenas]] na [[Liga de Delos]], situación que levou a un conflito con Esparta e a [[Liga do Peloponeso]]. A subseguinte [[
Así, Grecia entrou ao século IV a.C. baixo unha [[hexemonía espartana]]. Pero, para 395 a.C., os gobernantes espartanos destituíron a Lisandro do seu cargo e [[Esparta]] perdeu a súa supremacía naval. [[Atenas]], [[Argos, Grecia|Argos]], [[Tebas, Grecia|Tebas]] e [[Corinto]], os dous últimos antigos aliados espartanos, desafiaron o dominio de Esparta na [[
Baixo o reinado de [[Filipo II de Macedonia|Filipo II]] (359-336 a.C.), Macedonia expandiuse aos territorios dos [[Peonia|peonios]], [[tracios]] e [[ilirios]]. O fillo de Filipo, [[Alexandre o Grande]] (356-323 a.C.) logrou estender brevemente o poder de Macedonia non só sobre os estados-cidade da Grecia central, senón tamén ao [[imperio persa]], incluíndo [[Exipto]] e as terras orientais tan lonxe como os linderos con [[India]]. Convencionalmente, o período clásico termina coa morte de Alexandre no 323 a.C. e a fragmentación do seu imperio, divido entre os [[Diádocos]].
Liña 25:
{{Artigo principal|Período helenístico}}
{{VT|Arte helenística}}
A Grecia clásica ingresou ao [[período helenístico]] co ascenso do [[reino de Macedonia]] e as conquistas de [[Alexandre o Grande]]. A [[koiné]] converteuse na ''[[lingua franca]]'' moito máis alá da Grecia mesma, e a cultura helenística interactuou coas culturas de [[Imperio Seléucida|Persia]], [[Reino grecobactriano|Asia central]], [[Reino Indogriego|India]] e [[Período helenístico de Exipto|Exipto]]. Realizáronse avances significativos nas ciencias ([[xeografía]], [[Astronomía na
O período helenístico terminou co ascenso da [[República romana]] a un poder
== República romana (séculos V-I a.C.) ==
[[Ficheiro:Extent_of_the_Roman_Republic_and_the_Roman_Empire_between_218_BC_and_117_AD.png|miniatura|A extensión da [[república romana]] en 218 a. C. (vermello
amarelo),
{{Artigo principal|República romana|Cultura da
O período republicano da Roma antiga comezou co derrocamento da [[monarquía romana]] [[-509|509 a.C.]] e durou máis de 450 anos ata a súa [[subversión]], por medio dunha serie de guerras civís, nun [[Principado (Roma)|principado]] como forma de goberno e o período imperial. Durante o medio milenio da república, Roma emerxeu de ser un poder rexional no [[Latium]] a unha forza dominante en Italia e máis aló. A unificación de Italia baixo a hexemonía romana foi un proceso gradual, provocado por unha serie de conflitos no século IV e III: as [[
== Imperio romano (século I a.C. ao século V d.C.) ==
{{Artigo principal|Imperio romano}}
[[Ficheiro:RomanEmpire 117.svg|miniatura
Determinar o final preciso da república romana é unha tarefa de disputa para historiadores modernos;<ref>O evento preciso que sinalou a transición da República romana no imperio romano é un asunto de interpretación. Algúns historiadores propuxeron a designación de [[Xulio César]] como ditador perpetuo (44 a.C.), a [[Batalla de Actium]] (2 de setembro de 31 a.C.) e a concesión de poderes extraordinarios a [[César Augusto|Octaviano]] por parte do [[Senado romano]] baixo o [[César Augusto#O Primeiro Pacto|primeiro pacto]] (16 de xaneiro de 27 a.C.), como candidatos para converterse no evento central definitorio.</ref> Os cidadáns romanos desa época non se decataron que a república deixara de existir. Os "[[Emperador romano|emperadores]]" temperáns da [[dinastía Xulio-Claudia]] mantiveron que a ''[[res publica]]'' aínda existía, aínda que baixo a protección dos seus poderes extraordinarios, e eventualmente retornaría á súa forma completamente republicana. O estado romano continuaba chamándose a si mesmo un ''res publica'' tanto tempo como o que mantivo o [[latín]] como idioma oficial.
|