Falacia: Diferenzas entre revisións

En vez do argumentador probar a falsidade do enunciado, ataca áa persoa que fixo o enunciado.

Ocorre cando unha regra xeral aplícasese aplica a un caso particular onde a regra non debería aplicarse. Tamén chamada '''accidente''', cométese cando se ignora ou se esquece que unha xeneralización pode ter excepcións.

Un caso característico deste tipo de falacia constitúeno as [[mostra]]s [[sesgo|sesgadas]]. Considérase unha mostra sesgada aquela mostra [[estatística]] que foi falsamente considerada como típica da [[poboación]] da cal foi tomada. Por exemplo, un asistente ao cine pode dicir: ''A todo o mundo lle gustou a película'', sen mencionar que ''todo o mundo'' foron el e os seus tres amigos ou un grupo de fans do director. As sondaxes en liña e as mostras por chamadas voluntarias son un tipo particular deste erro, porque as mostras están implicitamente preseleccionadas ou autoseleccionadas. No mellor dos casos, isto significa que lasas persoas que se preocupan máis sobre o asunto responderán ou opinarán e no peor, só aquellasaquelas que sintonicen unha radio particular, un xornal particular ou unha lista política.

É o feito de concluír que unha propiedade das partes debe aplicarse en total. Tamén poden distinguirse falacias de composición cando se infire algo acerca dun todo porque é verdadeiro acerca de todas as úassúas partes.

Ex: "Este camión está composto só por compoñentes lixeiros, logo el é lixeiro tamén." Ou: "Todos no país pagan pagan as súas débedas. Polo tanto, o país paga as súas débedas".

Consiste en atribuír falsas ideas ao opoñente, manipulando ou caricaturizando as súas palabras, para dar a entender que defende un punto de vista reprobábel. Isto é, o argumentante crea unha opinión doada de refutar e logo atribúella ao seu opoñente. Deste xeito, este argumento fiticioficticio pasa a ser o obxecto de discusión, no canto do argumento real.

Por exemplo, A dídi: "Creo que os menores de idade non deben de saír sós pola noite", ao que B replica: "Claro, deberían estar todo o día pechados na casa, non si?". Está claro que A non afirmou semellante cousa, pero B crea esa opinión, feble e doada de rebatir, e colócoa na boca de A, desviando así o verdadeiro debate.

Ex: "Sabemos que Xoán di a verdade pois moitas persoas din iso. E sabemos que Xoán di a verdade pois nós coñecémolo."

Ou "Falacia da Conclusión Irrelevante". Consiste en utilizar argumentos válidos para chegar a unha conclusión que non ten relaciónningunha algunharelación cos argumentos utilizados.