Equisetáceas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 61:
Os talos (caules) son [[fotosíntese|fotosintéticos]], crecen a partir dun [[rizoma]] subterráneo mediante un [[meristema]] que consta dunha célula apical piramidal que se divide en tres direccións.
 
Os talos (caules) presentan nós e entrenós ben diferenciados, e os nós parecen inchados e articulados. A superficie do talo nos estrenós éestriadaé estriada: presenta cristas e vales lonxitudinais (pregamentos, estrías, carenas e valéculas), carácter único en monilófitas. As células da epiderme do talo depositan sílice na superficie do talo que actúa como reforzo de sostén. O talo é usualmente oco, observándosee noen corte transversal do talopresenta un oco central e outros ocos pequeñiños dono lado interno das cristas e os vales.
 
As follas (eufilos reducidos) son moi pequenas (menos de 2 cm de longo normalmente) e teñen aspecto escamoso, disóñensedispóñense arredor do talo de forma verticilada (máis de dúas follas no mesmo nó) e son connadas (están soldadas entre si pola súa base), formando unha vaíña ou coroa que ás veces está máis ou menos engrosada. As follas só son fotosintéticas ao principio. Só teñen un [[feixe vascular]] non ramificado.
 
<center>
<gallery>
Equisetum hyemale1.jpg|'''Detalle do talo e un verticilo de follas de ''Equisetum hyemale'' '''<small> Poden verse as estrías e as follas connadas na base formando a vaíña.</small>
Equisetum arvense zaehnchen.jpeg|'''Detalle do talo e un verticilo de follas de ''Equisetum arvense'' '''<small> Poden verseasverse as estrías e as follas soldadas na base.</small>
Equisetum fluviatile detail.jpeg|'''Detalle do talo e dos verticilos de follas de ''Equisetum fluviatile'' '''<small> Poden verse as estrías e as follas soldadas na base.</small>
|}
Liña 86:
Ao final das ramas fértiles encóntrase o '''estróbilo''', formado polos verticilos de follas fértiles (que neste [[clado]] se chaman "esporanxióforos").
 
O eixe do [[estróbilo]] pode ser verde ou non verde e nunca é ramificado. Os esporanxióforos son peltados (con pé), non fotosintéticos. Os esporanxióforos novos teñen forma de pulvínulo e logo toman forma hexagonal (en vista superficial), debido á forza mecánica que exercen entre eles.
 
<center>
<gallery>
Equisetum hyemale0.jpg|'''Aspecto xeral do estróbilo de ''Equisetum hyemale'' '''
Equisetum arvense sporangium.jpeg|'''Estróbilo novo de ''Equisetum arvense'' '''<small> Poden verse os esporanxios colgando cara adentro dos esporanxióforos peltados. Planta conervadaconservada en líquido.</small>
Equisetum arvense 2005 spring 002.jpg|'''Estróbilo seco de ''Equisetum arvense'' '''
</gallery>
Liña 106:
</center>
 
Os esporanxios presentan un engrosamento secundario da parede de forma helicoidal (Bateman 1991). Os esporangios son de tipo eusporanxiado: grandes, sen anel, alongados, producen moitas esporas (máis de 1.000) esporas por esporanxio.
 
As esporas son dispersadas polo vento.
Liña 119:
</center>
 
As equisetáceas son plantas homospóricas (todas as esporas son iguais). Nas plantas homospóricas en xeral, as esporas posúen a capacidade de producir gametófitos con capacidade de orixinar gametos masculinos e femininos (é dicir, as esporas producen gametoófitos hermafroditas). Porén, existe unha controversia sobre se os gametófitos das equisetáceas son hermafroditas ou non. Algúns gametófitos producen só [[anteridio]]s (que producen [[gameto]]s masculinos), outros gametófitos producen só [[arquegonio]]s (que orixinan gametos femininos). Segundo Judd ''et al.'' (2002), polo menos os gametófitos "femininos" vóvlvensevólvense bisexuais máis tarde.
 
Os [[gametófito]]s son verdes e superficiais.
 
Os anteridios producen unha gran cantidade de espermatozoides multiflaxelados. A morfoloxía dos espermatozoides liga claramente as equisetáceas coas demáisdemais [[monilofitasmonilófitas]].
 
O número de [[cromosoma]]s é x = 108.