Xanízaro: Diferenzas entre revisións

Os xanízaros permaneceron por moito tempo como a elite do exército turco, entrando em batalla en momentos decisivos ou apenas como último recurso para garantir a seguranza do sultán. Ao longo do [[século XIX]] perderon a súa forza, en parte porque o recrutamento de rapaces cristiáns tornábase cada vez máis difícil frente á oposición de potencias igualmente fortes militarmente, como o [[Reino Unido]] e [[Francia]], e tamén debido á progresiva retracción territorial do Imperio Otomano na Europa. Desde entón, até o final do Imperio, en [[1922]], os poucos xanízaros permaneceron como a simbólica guarda persoal do sultán.

 

*[[Mameluco]]

*[[Imperio Otomano]]