Leishmania: Diferenzas entre revisións

A duración da vida dos granulocitos [[neutrófilo]]s é bastante curta. Circulan pola corrente sanguínea durante unhas 6 ou 10 horas despois de abandonar a [[medula ósea]], e despois sofren unha [[apoptose]] espontánea. Os patóxenos microbianos inflúen na apoptose celular utilizando diversas estratexias. ''Leishmania major'', ao inhibir a activación da [[caspase]]3, pode inducir un retrasoatraso da apoptose dos neutrófilos e aumentar así a duración da súa vida a polo menos 2–3 días. O feito de aumentar a vida destas células é moi beneficioso para o desenvolvemento da infección, porque as células hóspede finais destes parasitos son os [[macrófago]]s, que normalmente migran ao sitio da infección en 2 ou 3 días. Os patóxenos non permanecen inactivos, senón que toman o mando do sitio primario de infección. Inducen a produción por parte dos polimorfonucleares das quimiocinas MIP-1α e MIP-1β ([[proteína inflamatoria de macrófagos]], ''macrophage inflammatory protein'') para recrutar a macrófagos.<ref>{{Cita publicación periódica