Lev Kamenev: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 4:
== Traxectoria ==
Kámenev era fillo dun traballador ferroviario xudeu, e dunha ama de casa rusa ortodoxa<ref>See AlbVerert S. Lindemann. 'As bagoas de Esaú: Moderno antisemitismo e a subida dos xudeus'', Cambridge University Press, 1997, ISBN 0-521-79538-9''</ref>. En [[1901]] afiliouse ao [[Partido Socialista Democrático dos Traballadores]], e á súa facción bolxevique cando o partido se divide entre bolxeviques e [[Menxeviques]] en agosto de [[1903]].<ref>Para un resumo das actividades revolucionarias de Kámenev entre 1901 e 1907, ver a “Colección de Traballos” de Vladímir Lenin, volumen XX, International Publishers, 1929, ISBN 1-4179-1577-3 p.353</ref> Foi á escola en [[Tiflis]], [[Xeorxia]], e estudou na [[Universidade de Moscova]], interrompendo os seus estudos en [[1902]] por unha detención. Desde ese momento, foi un revolucionario profesional, traballando en [[San Petersburgo]] , [[Moscova]] e [[Tiflis]]. Kámenev casou cunha camarada marxista (irmá de [[Lev Trotski]], [[Olga Kámeneva]], a principios de [[1900]], e a parella tivo dous fillos.
Durante unha curta viaxe ao estranxeiro en [[1902]], Kámenev coñeceu aos líderes Socialdemócratas que vivían no exilio, incluíndo a [[Vladimir Ilyich Ulyanov|Vladímir Ilyich Ulyánov]] "Lenin", co que se asocia e se
En xaneiro de [[1910]], leninistas, seguidores de Bogdanov e varias faccións menxeviques tiveron unha reunión do Comité Central do Partido en París, e trataron de reunificar o partido. Kámenev e Zinoviev tiveron dúbidas ao respecto da idea, pero víronse obrigados a aceptar baixo a presión dos bolxeviques “conciliadores” como [[Víktor Nogin]]. Lenin era un claro opositor a calquera reunificación, pero estaba en minoría dentro dos líderes bolxeviques. A reunión acadou un intento de acordo, e un dos seus acordos fixo ao [[Pravda]] de Trotski un “órgano central” financiado polo partido. Kámenev, cuñado de Trotski, sumouse ao equipo editorial polos bolxeviques, pero os intentos de unificación fracasaron en agosto de [[1910]] cando Kámenev renunciou a formar parte do equipo redactor por mutuas recriminacións.
Despois do fracaso no intento de reunificación, Kámenev continuou traballando no “Proletario” e establece a escola bolxevique do partido en Longjumeau, preto de París,<ref>Ver Adam Bruno Ulam. ''Stalin: O home e o seu tempo'', Boston, Beacon Press, 1973, ISBN 0-8070-7005-X p.112</ref> que foi creada como unha alternativa leninista á escola de Bogdanov con base en Capri. En xaneiro de [[1912]], Kámenev axudou a Lenin e a Zinoviev a convencer
== Antes da Revolución de 1917 ==
Logo da súa volta a San Petersburgo ([[Petrogrado]] desde [[1914]]) desde o exilio siberiano a mediados de marzo de [[1917]], Kámenev e os membros do Comité Central [[Iósif Stalin]] e [[Matvei Muranov]] tomaron o control do resucitado Pravda Bolxevique, movéndose cara
Kámenev e Zinoviev opuxéronse a Lenin na toma do poder en outubro de [[1917]].<ref>p.221, David Evans e Jane Jenkins, ''Anos de Rusia e da URSS USSR 1851-1991'', Hodder Murray, 2001</ref> O [[10 de outubro]] de [[1917]] (do [[calendario xuliano]]), Kámenev e Zinoviev foron os dous únicos membros do Comité Central que votaron en contra dunha revolta armada. As súas publicacións e unha carta aberta onde se opuñan ao uso da forza propugnada por Lenin, publicada no xornal independente de M. Gorki, que pediu a súa [http://www.marx2mao.com/Lenin/LPM17.html expulsión do partido]. Porén, cando os bolxeviques lideraron o [[Comité Militar Revolucionario]], dirixido por [[Adolph Joffe]] e o [[Soviet de Petrogrado]], liderado por Trotski, convocando o levantamento, Kámenev e Zinoviev sumáronse. No segundo Congreso Soviético de Todas as Rusias, onde se formaliza o golpe do 25-26 de outubro, Kámenev foi elixido presidente do Congreso, e Xefe do permanente [[Comité Executivo Central de Todas as Rusias]]. O último posto era equivalente a xefe de estado baixo o sistema soviético, aínda que o poder real estivo nas mans do Comité Central Bolxevique.
O [[29 de outubro]] de [[1917]], tres días antes da toma do poder dos bolxeviques durante a [[Revolución de Outubro]], o comité executivo do sindicato nacional de traballadores de ferrocarrís, [[Vikzhel]], ameazou cunha folga nacional a
== Despois da Revolución de 1917 ==
En [[1918]] Kámenev foi nomeado xefe do Soviet de Moscova, e tamén o segundo de Lenin no [[Sovnarkom]] (goberno) e no [[Consello de Traballo e Defensa]]. En marzo de [[1919]], Kámenev foi elixido membro de pleno dereito do primeiro Politburó. As súas relacións persoais co seu cuñado Trotski, que eran boas nas postrimerías
== Notas ==
|