Revisión como estaba o 11 de decembro de 2016 ás 12:46 editar Viascos (conversa \| contribucións) 1.426 edicións →‎Música académica: ortografía Etiqueta: Edición visual ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 11 de decembro de 2016 ás 12:54 editar desfacer Viascos (conversa \| contribucións) 1.426 edicións →‎Música académica: Arranxo ligazons Edición máis nova →
Liña 9: Durante o período [[Música clásica\|clásico]] o continuo vai sendo gradualmente substituído por un novo instrumento, o [[piano]], de xeito que o [[trío para piano]] ([[violín]], [[violoncello]] e [[piano]]) pasa a ser a forma predominante, aínda que tamén houbo outros formatos, como o [[trío de corda]] ([[violín]], [[viola]] e [[violoncello]]). Ao longo do [[Música clásica\|clasicismo]] obsérvase unha progresiva tendencia a equiparar o papel de cada instrumento, potenciando o carácter conversacional da [[música de cámara]]. Destacan as obras de [[Joseph Haydn\|Haydn]], [[Wolfgang Amadeus Mozart\|Mozart]] ou [[Ludwig van Beethoven\|Beethoven]] No periodo [[Música do romanticismo\|romántico]] ([[século XIX]]) a popularidade do formato de [[trío para piano]] seguiu medrando, con importantes contribucións de [[Felix Mendelssohn\|Mendelssohn]], [[Robert Schumann\|Schumann]], [[Johannes Brahms\|Brahms]] ou [[Antonín Dvořák\|Antonín Dvořák]], ademais de arranxos de [[Sinfonía\|obras sinfónicas]].<ref>* {{Cita libro\|nome= Robert\|apelidos= Ainsley\|título= Enciclopedia de la música clásica\|ano= 2002\|ano-orixinal= 1995\|editorial= Parramón Ediciones S.A.\|lugar= Barcelona\|lingua= castelan\|isbn= 84-342-2427-5\|páxinas=156-7}}</ref> == Notas ==

Trío (música): Diferenzas entre revisións