Clactoniense: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Isili0n (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Isili0n (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 9:
}}</ref>
 
Aínda que é contemporáneo do [[Acheuliano]] e comparte os seus mesmos trazos tecnolóxicos, carece de [[Biface|bifaces]]. Caracterízase, máis ben, por un procedemento de extracción de lascas que a miúdo recibe ese mesmo apelativo (''técnica clactoniense'') e que consiste en obter pezas de gran tamaño golpeando con grandes percusores, en xeneral pasivos (percusor dormente). [[Ficheiro:Clactonian_flake.jpg|thumb|250px|Lasca clactoniense.]]As lascas así obtidas distínguense polo talón groso, case sempre liso ou cortical, e coun contraconcoide moi prominente. Esta facies parecía estenderse por toda a ''Europa atlántica''.
 
Samuel H. Warren, revisando as ideas de Breuil, matiza que non se trata propiamente dunha industria só con [[lasca]]s, senón que posúe varios tipos de ''útiles nucleares'', fundamentalmente, cantos tallados, elaborados sobre bloques angulosos de [[sílex]]. Ademais, máis da metade das lascas que puido estudar do sitio arqueolóxico de Clacton non extraeran seguindo o proceso descrito por Breuil.<ref>{{Cita publicación periódica
| autor = Warren, Samuel Hazzledean
| título = The Clacton flint industry; a new interpretation
Liña 23:
No sitio arqueolóxico de Swanscombe (tamén en Inglaterra) atopáronse lascas de tipo clactoniense en sedimentos moi antigos, datados na glaciación Mindel ou, incluso no interglaciar anterior (quizais fai uns 600&nbsp;000 anos). Nos socalcos do río Somme (arredores de [[París]], [[Francia]]) industrias deste tipo asociáronse a restos de fauna (''Elephas antiquus'' e ''Elephas meridionalis''), ás miemas cotas que o Abbevillense (é dicir, comezos do Acheuliano). Ó evolucionar, no interglaciar Mindel-Riss, o Clactoniense diversifica os seus útiles, polo que comenza a falarse dunha etapa diferente, o Evenosiense; o cal, á súa vez, dará lugar ás chamadas ''Industrias tipo Curson''. O Evenosiense, que tamén carece de bifaces, xa posúe útiles como os raspadores e truncaduras —virtualmente idénticos ós do [[Paleolítico superior]]—, ademais de cantos tallados, poliedros, marcas e denticulados.
 
Porén, Clactoniense, máis que unha cultura ou unha ''facies'', podería tratarse dunha '''técnica de talla''' que é usada indistintamente para a extracción de lascas ou para o retoque das mesmas con percusor duro. Este retoque soe ter como obxecto obter unha profunda escotadura ou fenda no fío, por medio dun único lascado moi penetrante e marcado: ''Muesca clactoniense''. Entendéndoo así, o clactoniense existe dentro do Acheuliano<ref>{{Cita publicación periódica
| autor = Ohel, Milla Y.
| título = The Clactonian: an independant complex or an integral part of Acheulean