|
'''O Clactoniense''' é unha ''facies'' industrial do [[Paleolítico inferior|Paleolítico Inferior]] descrita por [[Henri Breuil]] en [[1932]] a partir de materiais do lugar epónimo de Clacton-on-Sea ([[Essex]], [[Inglaterra]]).<ref>{{Cita publicación periódica
| autor = Breuil, Henri
| título = Le Clactonien
}}</ref>
Aínda que é contemporáneo do [[Acheulense|AchelenseAcheuliano]] e comparte os seus mesmos trazos tecnolóxicos, carece de [[Biface|bifaces]]. Caracterízase, máis ben, por un procedemento de extracción de lascas que a miúdo recibe ese mesmo apelativo (''técnica clactoniense'') e que consiste en obter pezas de gran tamaño golpeando con grandes percusores, en xeneral pasivos (percusor dormente). [[Ficheiro:Clactonian_flake.jpg|thumb|250px|Lasca clactoniense.]]As lascas así obtidas distínguense polo talón groso, case sempre liso ou cortical, e coun contraconcoide moi prominente. Esta facies parecía estenderse por toda a ''Europa atlántica''.
Samuel H. Warren, revisando as ideas de Breuil, matiza que non se trata propiamente dunha industria só con [[lasca]]s, senón que posúe varios tipos de ''útiles nucleares'', fundamentalmente, cantos tallados, elaborados sobre bloques angulosos de [[sílex]]. Ademais, máis da metade das lascas que puido estudar do sitio arqueolóxico de Clacton non extraeran seguindo o proceso descrito por Breuil.<ref>{{Cita publicación periódica
}}</ref> Técnica que, por outra parte dase en outras culturas da [[Idade da Pedra]][[Idade da Pedra|<nowiki/>]].
No sitio arqueolóxico de Swanscombe (tamén en Inglaterra) atopáronse lascas de tipo clactoniense en sedimentos moi antigos, datados na glaciación Mindel ou, incluso no interglaciar anterior (quizais fai uns 600 000 añosanos). Nos socalcos do río Somme (arredores de [[París]], [[Francia]]) industrias deste tipo asociáronse a restos de fauna (''Elephas antiquus'' e ''Elephas meridionalis''), ás miemas cotas que o Abbevillense (é dicir, comezos do AchelenseAcheuliano). Ó evolucionar, no interglaciar Mindel-Riss, o Clactoniense diversifica os seus útiles, polo que comenza a falarse dunha etapa diferente, o ''Evenosiense''; o cal, á súa vez, dará lugar ás chamadas ''Industrias tipo Curson''. O Evenosiense, que tamén carece de bifaces, xa posúe útiles como os raspadores e truncaduras —virtualmente idénticos ós do [[Paleolítico Superiorsuperior]]—, ademais de cantos tallados, poliedros, marcas e denticulados.
Sen embargoPorén, Clactoniense, máis que unha cultura ou unha ''facies'', podería tratarse dunha '''técnica de talla''' que é usada indistintamente para a extracción de lascas ou para o retoque das mesmas con percusor duro. Este retoque soe ter como obxecto obter unha profunda escotadura ou fenda no fío, por medio dun único lascado moi penetrante e marcado: ''Muesca clactoniense''. Entendéndoo así, o clactoniense existe dentro do AchelenseAcheuliano<ref>{{Cita publicación periódica
| autor = Ohel, Milla Y.
| título = The Clactonian: an independant complex or an integral part of Acheulean
|
