[[FileFicheiro:Cephaelis acuminata1.jpg|thumb|Froitos da planta [[Ipeca]].]]
O '''xarope de ipeca''' é un [[xarope]], utilizado para provocar o [[vómito]], feito cunha planta brasileira chamada [[ipeca]].
O seu uso emético xa era coñecido polos indíxenas e, mesmo antes da súa comercialización iniciada por [[Adrien Helvetius]], fora descrito por [[Guilherme Piso]] en ''[[História Natural do Brasil]]'', de [[1648]].<ref>TraducciónTradución brasileira: {{cita libro|autor=Guilherme Piso (trad. Prof. Alexandre Correia, seguido do texto original, da biografia do autor e de comentarios)|título=História Natural do Brasil Ilustrada |edición=edicciónedición comemorativa do primeiro cinqüentenario do Museu Paulista | editorial=Companhia Editora Nacional|ano=1948 |páxinas=431|id=}}</ref>
Utilizaba-seUtilizábase nalgunhas situacións de [[intoxicación]] por algunhas [[Substancia química|substancias]].
Hai que ter en conta de que non pode ser utilizado en toda-lastódalas situacións en que existe un diagnóstico de intoxicación, porque nalgúns casos o vómito pode ser extremamente perigoso. Importante lembrar os riscos á xente con problemas musculares específicos, así como a dexenerción do músculo cardíaco. Usado por algúns en casos de bulimia, o uso de [[IPECA]] era recomendado en casos de envenenamento ou intoxicación, mais o seu uso continuo por motivos de transtornostrastornos alimentarios pode causar unha seria lesión ao músculo cardíaco sendo necesario ao fin, un [[transplante de corazón]] para salvar a vida do paciente.{{Cómpre referencia}}
