Neoclasicismo: Diferenzas entre revisións

 

== Producións ==

Todos os países anti-napoleónicos parece como se preferisen o modelo grego, mentres que Francia se decantou polo romano. [[Wincklemann]] foi o primeiro en propor unha interpretación compositiva da arte grega; débeselle a el a concepción de que a arte ten historia. Para el, a imitación da arte antiga permite atopar a esencia da beleza, que en si se atopa na propia natureza. O arquitecto alemán [[Schinkel]], autor do Teatro Real, proxectou deseñar Berlín como a Atenas moderna. O arquitecto escocés [[Robert Adam]] introduciu o Neoclasicismo en [[Gran Bretaña]]; foi en Escocia onde se mantivo máis puro, como se observa claramente en [[Edimburgo]]. En Londres, [[John Soane]] deseñou o Banco de Inglaterra e [[Robert Smirke]] o [[Museo Británico]]. O estilo neogrego foi substituído polo [[rexencia]], cuxo maior exemplo son as fachadas de Regent Street ([[1812]]) en Londres (de John Nash) e o Royal Pavilion de [[Brighton]] ([[1815]]-[[1823]]).

 

 

Ademais de na arquitectura, pódense atopar os ideais neoclásicos no pintor francés [[Jacques-Louis David]], no escultor italiano [[Antonio Canova|Canova]] e nos escritores españois [[Gaspar Melchor de Jovellanos|Jovellanos]] e [[Leandro Fernández de Moratín|Moratín]].

{{Control de autoridades}}